İçim almıyor

Seçim öncesi yaşanan anti-demokratik tutumlara kimsenin şaştığı yok!

Her şey o denli olağan, her şey o denli ‘demokratik’!

Düne değin ‘kendileri’ için bir kurtarıcı davranış olan tutum, bugün için tam bir kaos!

Dün gülenler, bugün ağlamaya aday!

Gülenlerin verdikleri emek, harcadıkları çaba boş!

Her şeyin liderine bağlı olduğu bir şekil ‘biat’!

* * *

Adana’da ilk seçimi yaşayacağım…

Kozan’da yaşadıklarımızın gelişmişi, daha da karmaşaya dönüşmüşü.

Aylardır afişlerle adlarını duyurmaya çalışan aday adaylarının ‘nasılda’ birden bire güme gittiklerine tanık olurken, ‘milli irade’ yalanlarına bulaştırılan isimlerin ‘keyf’ içerisinde seçim gezilerine başlaması ne denli insansal…

İçim almıyor, dersem kızmayın!

Açık, net ‘içim almıyor’…

* * *

Daha önce yazdım:

Adana’nın adayı Adanalıya bırakılmalı…

Kimin aday olacağına, kimin yerel yönetimde olacağına Adanalı karar vermeli!

Deniyor ki;

Aday adaylıklarını açıklayanların hiç biriyle bu seçimi kazanamayız, dışarıdan biriyle kazanabileceksek neden olmasın?

Genel başkanların bile bu arenada ‘kazanabilecek aday’ arayışında olmaları işin en ağlatılı yanı!

Siyasi duruşun ‘ne’ olduğu bir yana bırakılarak, ‘bakışın’ sınırları dışında yol almış olmaları bile ‘adayım’ denilmesinde anlam taşımayacak tutum…

Benim anlamakta zorlandığım şu:

Siyasi duruşundan bu güne değin ödün vermeyenlerin bile ‘kazanabilecek aday’ için verdikleri çaba, verdikleri uğraş.

Aday adaylıklarını açıklayanlara en küçük ‘hak’ vermeyenlerin bu davranışları karşısında kendimi ‘kandırılmış’ gibi görmeme ne engel ki?

Kandırılıyor muyum?

* * *

Bu seçim öncesinde de yaşananlar içimi daraltmaya yetiyor.

Emek verenlerin, çaba harcayanların ötelenmesiyle oluşacak bir ‘iradenin’ vereceğim oyla kan bulması içime sinmiyor!

14.12.13
Orjinal Köşe Yazısına Git