Zengin bir Süryani ailenin de çocuğu olmuyormuş. Evin hanımı son çare olarak, Kırklar’da dilek dileyip, kurban kesmek için Kırklar Ziyareti’ne gitmiş, çocuğu olması için adak adamış.
Bir süre sonra da, dünyalar güzeli bir kız çocuğu olmuş. Adını Suzan koymuşlar. Kısaca Suzi derlermiş.
Annesi her doğum gününde Suzi’ye en sevdiği elbiselerini giydirir, kuşandırır, adağını yerine getirmek için Kırklar’a götürür, kurbanını kesermiş.
Suzan büyüyüp genç kız olmuş. Bütün delikanlılar Suzan’a aşıkmış. Ama o hiç kimseye yüz vermezmiş. Biri hariç: Adil.
Ancak, arada aşılması imkansız bir engel varmış. Suzan Süryani, Adil ise Müslüman. Ne var ki, engel tanımayan, gözü kör aşk durduramamış onları. Zaman zaman gizlice görüşür, aşklarını sezdirmemek için de yüreklerinde saklarlarmış.
O yıl artık yaşlandığı için, annesi Suzan’ı kurban kesmeye hizmetçileri ile göndermiş. Adil de Suzi’nin ardından adak yerine gitmiş.
Hizmetçiler kurban kesme telaşındayken, Suzi ve Adil bir yolunu bulup, gizlice buluşmuşlar. Doğal olarak da zamanı unutmuşlar. Telaşe kapılan hizmetçiler Suzan’ı ararken, Suzi ortaya çıkıvermiş. Nerede olduğunu da doğru dürüst anlatamamış.
Suzi, hizmetçilerini şaşırtan davranışlarda bulunuyormuş. Hizmetçiler, Suzi’nin bu tuhaf davranışlarını yalan söylediği için Ziyaret tarafından çarpıldığına yormuşlar. Bir başka rivayete göre de Kırklar onların bu yasak ilişkisini onaylamadığı için Suzi’yi çarpmış.
Ertesi sabah, Suzi, yatağında yokmuş. Herkes telaşla bir tarafa koşarken, Adil onu, On Gözlü Köprü civarında, Dicle Nehri’nin tepesinde bulmuş. “Suzi, Suzi,” diye bağırsa da sesini duyuramamış. O anda bir toz fırtınası kopmuş ve Suzi kendini Dicle’nin kollarına bırakmış.
Kimse o gece ne olmuş, gecenin sabahında, Suzi neden kendini Dicle nehrine atmış, anlamamış.
Bu hikaye Kırklar’ın Lanetve haykırmışi olarak seneler boyu dilden dile dolaşmış. Hikayeyi duyan her annenin, sevdiğine kavuşamayan her aşığın yüreği sızlarmış.
Peki geriye ne mi kalmış? Ne kalacak, aklını yitirmiş Adil ve haykırmış Kırklar Dağına.
İŞTE SUZAN SUZİ
Kırklar dağının düzü…
Ziyaret çarptı bizi.
Kör olasın Suzan Suzi,
Sular apardı bizi.
Köprü altı kapkara.
Suzan gel beni ara.
Saçlarıma kumlar doldu.
Tarak getir sen tara.
LÜTFEN BULUN VE DİNLEYİN O TÜRKÜYÜ.
