Okuyucu elindeki kitabı yazan kişinin bunu neden yazdığını pek düşünmez. Sadece hoşuna giderse tamamını okur bitirir, gitmezse de yarı yerinde bırakıp bir kenara koyar.

Aslında bir kitabın neden yazıldığı çok önemli. Neden sorusu, yazarın amacını da ortaya çıkarır.

Okullarda okutulan ders kitapları ve bilimsel yayınlar dışındaki edebi eserler olarak da nitelenen kitaplar hayatımızda büyük yer tutar.

Kimi insan anılarını kaleme alır, kimi de hayatını bir bütün olarak yazar. Otobiyografik bir roman oluşturur. Hikaye yazan var, öykü yazan var, deneme ve makalelerini ya da şiirlerini kitaplaştıranlar var. Ve evlerde kütüphanelerde kitapçılarla sahafların raflarında milyonlarca kitap var. 

İyi bir okuyucu okuduğu kitabın neden yazıldığını, yazan kişinin amacını az çok anlar.

Ben bugüne kadar değişik dallarda yirmi kitap yayınladım. Halen birkaç kitabım da "acaba beni ne zaman yayınlayacak?" diye bir kenarda bekliyor.

Bu kitapları hiçbir zaman satıp para kazanayım diye yazmadım. Aksine birçoğunun basım parasını kendim verdim. Hatta ilk kitabımı çalıştığım işyerinden maaşımdan kesilmek üzere avans alarak bastırdım. 

İlk kitabımı yayınlamamın üzerinden yirmi altı yıl geçti. Ve hala yazmaya devam ediyorum.

Öykülerimi önceleri kitap olsun diye yazmadım. İçimden yazmak geldi yazdım.

Gazetecilik yaparken karşılaştığım olaylar, yaptığım haberlerin perde arkası, insan hikayeleri, yani hayatın içinden kesitler bana konu oldu. 

Sonra kendi yaşamımdan bazı bölümleri yazdım. 

Zaman içinde tecrübe kazandıkça yazım tekniğim gelişti, yazdığım konuların yelpazesi genişledi. Ve gün geldi her konuda yazabilme yeteneğine kavuştum. 

Yalnız bilimkurgu hikaye ve romanlarına hiç girmedim. O konu başka bir uzmanlık alanına giriyor. 

Bu arada şuna dikkat çekmek istiyorum; kitap sahibi olmakla, gerçek anlamda okunabilir bir eser ortaya çıkarmak çok farklı şeyler.

Kuzguna yavrusu şahin görünür derler. Her yazar kendi kitabını başkalarından üstün ve değerli görebilir. Ancak gerçek değerlendirmeyi okuyucu yapar. 

Bilerek anlayarak düşünerek ve tartarak kitap okuyanlar elindeki bir kitabın ağırlığını çok çabuk anlar. Tıpkı bir kuyumcunun altının ayarını anladığı gibi anlar.

Toplumu aydınlatmak, bilgilendirmek ve yol göstermek için yazılan kitaplar var, hangi dönem okunursa okunsun geçerliliğini koruyan kitaplar var, bir de kişinin kendi tatminini sağlamak ve bunun yanında maddi kazanç elde etmek için yazılan kitaplar var. 

Tüm bunların yanında yazarının bir şeyler yazdığını sanıp da sayfalar dolusu kağıda yazık ettiği kitaplar da var.

Ben bazı kitapları okumayı bitirmeden elimden bırakmak istemiyorum. Bazı kitapları da maalesef ki sondajlama usulü kontrol edip, okumaya gerek bulmuyorum. Boşa zaman kaybı olarak görüyorum. 

Belki benim kitaplarım da bazıları için öyledir, bilemem. Fakat geri bildirimler okunan kitaplara sahip olduğumu gösteriyor. Bu da beni mutlu ediyor. 

Gönül ister ki bu konudaki bilgi birikimi ve tecrübelerimizi genç kuşaklarla paylaşalım, onlara okumanın ve yazmanın güzelliğini anlatıp teşvik edelim. 

Tabii bunu yapmamız için kitabın değerini bilen, okumanın gerekliliğine inanan ve yazmanın önemli bir uğraşı olduğunu kabul eden kişilerle karşılaşıp, aynı yolda yürümemiz gerekiyor. 

Aksi taktirde olay kendin pişir kendin ye, kendin çal kendin oyna durumuna geliyor. 

(T.D./25.8.2025)