Körfez Savaşı'ndan önceki yıllarda, Amerikalı bir bayan gazeteci, kadınlarla erkeklerin değişik toplumdaki yeri hakkında bir yazı dizisi hazırlamak üzere Kuveyt'e gitmiş. Gözlemleri sırasında ilk dikkatini çeken, kadınların kocalarının 5 adım gerisinden yürüdükleriymiş.
Yıllar sonra aynı gazeteci tekrar bir yazı dizisi için Kuveyt'e gittiğinde bu sefer bir de bakmış kadınlar önden gidiyor, kocaları 5 adım arkalarından geliyor.
Bu işe çok şaşırmış gazeteci, hemen bir kadına yaklaşıp sormuş: "Bu gördüğüm inanılmaz bir gelişme. Peki, ama bu değişikliğin sebebi nedir? Nasıl başardınız?"
Kuveytli kadın cevap vermiş:
-”Mayınlar.”
Tabi ki sözüm meclis dışına…Bizim sınır kaçakçılarımız bile mayın tarlasına kadınlarını değil, eşeklerini sürerler. Benim sözüm beynini aksesuar olarak bile kullanmayan, Tarsus’ta, üzerinde milis kuvvetlerinin giydiği kıyafetle Atatürk’ün ayağına kapanarak, “Bastığın toprağa kurban olayım, Paşam,” diyen Adile Çavuş’u, ellerinden tutup kaldırarak, "Kahraman Türk kadını; sen yerlerde sürünmeye değil, omuzlar üzerinde yükselmeye layıksın," dediğini unutan aymazlara.
NURLAR İÇİNDE YAT BÜYÜK ATAM. TOPLUM OLARAK KIYMEDİNİ BİLDİK Mİ, ACABA?
