Güfte Nigar Osman
Hanım. Beste, Tatyos Efendi
Mani
oluyor halimi takrire hicabım.
Üzme yetişir, üzme, firakınla harabım.
Hoş bir anısı var.
Atatürk bir gün İstanbul'a
gelir. Safiye Ayla henüz üç dört plağı yayımlanmış, müzik dünyasıyla yeni yeni
tanınan bir sanatçı. Atatürk Türk kadınını sosyal hayatın, sanatın içine katmak istiyor. Safiye Ayla’yı tanımak
ister. Ve bir akşam sofrasına davet eder.
Gider Safiye Ayla. Atatürk
yanına çağırır ve Safiye’ye sesini
beğendiğini, plaklarımı dinlediğini söyledikten sonra;
-. “Bu akşam benim için bir şarkı okur
musun,” der, Safiye’ye. Cevap,
- “Emredin Paşam, ne isterseniz okurum,” olur.
-“O halde bana ‘Mâni oluyor
hâlimi takrire hicabım’ adlı parçayı oku,”der Atatürk. Der, ama Safiye de,” Emredin, Paşam, ne
isterseniz okurum,” dediğine bin pişman olur. Çünkü şarkıyı bilmemektedir.
Bocalar bir süre; sonra mahcubiyet içinde, zar zor;
- “Bilmiyorum
o parçayı paşam,” der.
Atatürk
Safiye’ye biraz daha yaklaşır veşarkıyı kısık sesle baştan
sona okur.
Safiye dikkatlidir. Safiye
sanatkardır. Safiye musikişinastır. İlk defa duyduğu o şarkıyı aklına nakşeder
ve sonra Atatürk’le birlikte söylerler.
Sofra sonunda, Atatürk adeta
Safiye’nin sanat geleceğini okumuş gibi,bazı tavsiyelerde bulunur. Derki;
-“Sana yöneltilmiş teveccühü, daima çevrendekilerle paylaş. Böylece
kıskançlıkları önlersin. Hem de doğru bir iş yapmış olursun. Çünkü okuduğun bir
şarkıda ses güzelliği sana aitse; besteyi yapanla saz çalanların da payı
vardır. Bu her işte böyledir. Benim arkadaşlarım olmasaydı, tek başıma
problemlerin üstesinden gelemezdim .”
Hadi, aşkın
da, ayrılığın da acısını en zarif sözlerle anlatan o şarkıyı birlikte
söyleyelim ve hem Safiye Ayla’yı, hem de o büyük insanı saygıyla yad edelim.
Mani oluyor halimi takrire hicabım.
Üzme yetişir üzme firakınla harabım.
Mahvoldu sükunum beni terk eyledi habım.
Üzme yetişir üzme firakınla harabım.
HER İŞİ
PLANLI, HER İŞİ AKIL DOLU, HER İŞİ ULUSU İÇİN YAPAN ATAM…