Mayis. 2011de gerceklesen bir animi paylasmak istedim
Cekim gucuyle tanismam yakin zamanda oldu. Eminim bir cok defa yollarimiz kesismistir fakat bu defa bambaska reddedemeyecegim sekilde karsima dikiliverdi.
Bircogumuzun okudugu enazindan adini duydugu bir kitaptan bahsetmek istiyorum. 'The Secret' Yeri yerinden oynatan, satis rekorlari kiran kitap. Ana fikir iyi dusun iyi olsun... Dileklerin gercek olsun... Bence quantum fizigine yapilmis en buyuk kotuluklerden biridir bu kitap. Cunku o kadar baside indirgeyerek anlatirki inanacaginiz varsa da 'oyle is mi olur? her dusundugum gercek mi olacak? Diye okumaktan vazgecersiniz. Lakin ciddiye alip arastirma yaparsaniz ki ugrasmayin ben yaptim paylasmaktan da onur duyarim Einstein'dan Mevlana'ya kadar kimlerr kimlerr bu ogretiyi vermis inanamazsiniz. Kendi deneyimime gelecek olursak. 2 hafta once tatildeyken daha suyun isinmadigini hesaba katarsak bol booll kitap okuma firsatim oldu. Hani su sahil kenarinda okuyacaginiz icerigi bos okunmasi kolay diye nitelendirdigimiz kitaplar vardir ya iste ben o Secret'i secmistim. Ve kitaba karsi nasil ciddiyetsizsem artik ortadan rastgele bir sayfayi acip okumaya basladim. O bolumde tuyle ilgili anlatilan bir hikaye vardi. Aklimda ilk canlanan kirmizi tuylu bir kalem oldu uzun suredir ariyordum kendilerini lakin aradigim turden bir sey bulamamistim. En pragmatist yaklasimimla hemen istegimi patlattim madem gercek oluyor hadi gonder bakalim ordan kirmizi tuylu kalem tarzindan bir istekte bulundum. Konu kapandi kitap kapandi. Okudugum hepitopu 3 sy oldu bir de evrene yollanan bir kirmizi tuylu kalem sparisi.
Ustunden 2 hafta gecti. Tam 14 gun. Dilegimi unutmustum. Zaten buyuk bir umutla da istememistimki pesine duseyim. Annemin sehirdisina cikmasi gerekiyordu Ataturk havaalanina biraktim valide sultani huzunlubir vedalasmadan sonra ben salya sumuk aglarken kocaman tuylu sapkaya sahip gosterisli giyimli 70li yaslarinda kokos olarak adlandirabilecegimiz bir kadin yanima gelip taksime nasil gidebilirim diye sordu aksanli bir turkceyle. Ben de o istikamete gidiyorum isterseniz eslik edeyim dedim. Yolda bir guzel muhabbet ettik hani bazilariyla konusurken zamanin akisini unutsunuz ya sadece o ana odaklanirsiniz oyle bir duyguydu. Annemin gittigini tamamen unutmustum. Inanilmaz kulturlu inanilmaz tatli kisacasi inanilmaz bir kadindi. 40 yil amerikada yasamis Istanbul'a Ozel bir universitede tiyatro ogrencilerine San dersi vermek icin gelmisti. Taksime geldigimizde onunlada vedalasmak zorunda kaldik. Numaralarimizi aldik birbirimizin tam ayrilacakken Gamzecim bir dakika beklersen sana bir hediye vermek istiyorum. Torunuma almistim fakat vermeyi unuttum bir daha NY'a ne zaman donerim bilmiyorum kabul edersen sevinirim dedi. Cok duygulandim yine basladim aglamaya yarim saat once tanistigim bir kadin bana armagan vermisti. O kadar mutlu oldumki acip bakmadim bile onemi de yoktu zaten icindekinin. Hem ilk gordugu birine verdigine gore degersiz biseydir diye dusundum. Ustunden saatler saatler gectikten sonra arkadasima kadina besledigim hayranligi anlatirken ha bi de hediye vermisti diye hatirlayiverdim. Paketi actigimda icinden kirmizi tuyden olusan bir kalem cikti. Onu gordugum anda once beynim reddetme haline gecti ama karsimda duruyordu ona dokunabiliyordum zorladi zorladi cikar yol aradi biri saka yapmistir dedi ama kimsenin haberi yoktu en son pes edip kendini saldi. Sivi hale gelip akistigi hissettim resmen o gunden sonra her sey bambaska olacakti.
