Recep Tayyip Erdoğan,

Ülkenin son 30 yıllık siyasetine ismini yerleştirmiş bir siyasi parti lideri, siyasi bir kişilik.

Seveni de çok, sevmeyeni de.

Başarılı bulan da var, başarısız olduğunu düşünenler de.

Tabi ki, başarısız bulanların ona muhalefet etmesi de son derece doğal.

Sorunumuz muhalefet etmeleri değil aslında. Muhalefet kavramını her ne kadar Akp’lilerin sevmediği bir gerçeklik olsada, siyaset biliminin olmazlarından biridir.

Sorun şu, muhalefet de bulunan siyasi partilerin mensupları da bilinçaltların da RTE’ye öykünme ve benzeri  tarzı siyaseti benimsemiş olmaları. RTE gibi, vücut dili kullanmaları, proje üretmeleri, başarı planları yapmaları, strateji planlamaları, ve hep pragmatik düşünme çabaları.

Üzücü bir durum bu. İnsan düşünmeden edemiyor, koca koca adamların aslın da birer taklitçi olduğu ve de derinliksiz siyaset yapma, üretme şekilleri. Siyasi kültürleri, bilinçleri sanılanın çok çok altında.

Yerel siyasilere baktığımızda da içimiz burkuluyor.

Özal’la başlayan bu zihniyet hızını artırarak devam ediyor. Köşe dönmeci, esnaf, biatçı ve bilgi bakımından zayıf insanların siyasetteki yükselişi bizim içimizi karartıyor.

Ülke de yeni bir şey söyleyen yok, sadece yeni diye kendini tanımlayan insanlar var.

Proje üreten yok, herkes ülkenin 1 numarasını taklit ediyor maalesef....

Köprü yapmak, yol yapmak ve inşaat üzrinden bir büyüme kavramı...

2000’li yılların siyasi argümanları bu. Yerele baktığımız da küçük bir Türkiye siyaseti kopyası görüyoruz. Köprü, yol, inşaat.

Hayırlı olsun vatana millete.

Siyaset ülkede tıkanmıştır. Bunun büyük müssebbibi iktidar ise de, muhalefet de kendini aklayamaz burda.

Siyaseti, üye-delege oylarına endeksleyip, yeni fikirlere, projelere ve bunları üretecek kalitede ki insanlara kapatılmıştır. Herşey nitelik ve kaliteden çıkarılıp, kaba güce yani paraya, hatıra çıkar ilişkilerine havale edilmiştir.

İlla da yeni yeni denildiğinde bile eskinin kopyasından başka birşey çıkmıyor ortaya.

Ülkede ki siyasi aktörler, beyaz yakalı değil, mavi önlüklü sınıfı türünden özetleyebileceğim bir beden işçisi özelliği taşıyor. Beyaz yakalı yönetendir, mavi önlüklü yönetilendir.

Oysa siyaset bir akıl ve zeka işidir. Proje işidir, hayal kurma işidir, diplomasidir.

İyi bir gelecek için siyaseti beyaz yakalılar üzerinden planlamak gerek.

Hüsran yaşamak isterseniz de, siyasete mavi önlüklü zihniyeti yerleştirirsiniz, bugün olduğu gibi....