Ne mutlu böyle Ağabeylere…

Yıllar su gibi akıp gidiyor…

Ayların, yılların çabuk geçtiğinin farkına bile varmıyoruz…

Adana Demirspor’un bir “Onursal Başkanı” vardı…

Adana Demirspor’la yatar, kalkardı…

Adana Demirspor O’nun herşeyiydi…

Adana Demirspor, yenilirse üzülür, yenerse sevinirdi…

O bir Adana Demirspor aşığıydı…

Tıpkı Muharrem Gülerginler, Coral Hocalar, Kartal Yaşarlar, ‘Küçük Dev Adam” lakaplı Tekin İncebaldırlar ve daha bir çok isimler gibi…

14 yıl once kaybettiğimiz Adana Demirjspor Onursal Başkanı Orhan Demirdal böyle bir insandı…

Orhan Demirdal’ın son nefesine kadar aklında hep Adana Demirspor vardı…

Kendisini 2001’in 23 Temmuz’unda kaybettik…

Orhan Demirdal İsrail’de tedavi görürken bile Adana Demirspor’u düşünüyordu…

Aradan 14 koca yıl geçti…

Orhan Demirdal vefat ettiğinde çok iyi hatırlıyorum, Fatih Terim İtalya’nın Milan takımını çalıştırıyordu…

Fatih Terim, aile dostu Orhan Demirdal’ın cenazesine katılmak için özel uçakla İtalya’dan Adana’ya gelmişti…

Temmuz sıcağında cenaze törenine katılan Fatih Terim’in gözyaşları gözlerden kaçmadı…

Hepimiz sevdiklerimizi kaybettiğimizde gözyaşlarına boğulmuşuzdur…

Hepimiz kaybettiğimiz sevdiklerimizin ardından yas tutmuşuzdur…

Unutmamışızdır sevdiklerimizi…

Hep aklımızda olmuştur…

Tıpkı Orhan Demirdal’ın ağabeyleri, Turhan, İlhan ve Remzi Demirdal gibi…

Onlar, kardeşlerinin yokluğuna halen alışamadılar…

Tıpkı bizler kaybettiğimiz yakınlarımızın yokluğuna alışamadığımız gibi…

Hayat devam ediyor…

Ancak bir yanımız “Eksik” devam ediyor…

Demirdal Ailesi için de hayat devam ediyor…

Onların “Eksik” yanı olan Orhan Demirdal’sız hayat devam ediyor…

Ağabeyleri, Orhan Demirdal’ı unutmadı, unutturmadılar…

Ne mutlu böyle ağabeylere…
Orjinal Köşe Yazısına Git