Demokrasiye son verip, Almanya’yı tek parti diktatörlüğüne dönüştürmeyi başaran Naziler, Almanların sadakatini ve işbirliğini kazanmak için geniş çaplı bir propaganda harekâtı başlattı.
Dr. Joseph Goebbels’in liderliğindeki Nazi Propaganda Bakanlığı, gazete, dergi, kitap, halk mitingi ve toplantısı, sanat, müzik, sinema ve radyo gibi Almanya’daki her türlü iletişim aracının kontrolünü ele geçirdi. Herhangi bir şekilde, Nazi inançlarına ya da rejime karşı tehdit oluşturan görüşler sansüre uğradı, ve tümüyle yasaklandı.
1933 baharı boyunca, Nazi öğrenci örgütleri, öğretim üyeleri ve kütüphaneciler Almanlar tarafından okunmaması gerektiğini düşündükleri kitapları içeren uzun listeler hazırladı. 10 Mayıs 1933 gecesi Naziler tüm Almanya’daki kütüphaneleri ve kitapçıları bastı. Gece meşalelerle geçit törenlerinde yürüdüler, şarkılar söylediler ve kitapları açık havada yaktıkları büyük ateşlere attılar.
O gece 25.000’den fazla kitap yakıldı. Bunlardan bazıları Albert Einstein ve Sigmund Freud gibi Yahudi yazarların eserleriydi. Ama fikirleri Nazilerce kendilerininkinden farklı görülen ve bundan dolayı okunmaması gerektiği düşünülen, Jack London, Ernest Hemingway ve Sinclair Lewis gibi ünlü Amerikalılar da kitapları yakılan yazarlardı.
Nazi sansürcüleri, sağırlığının ve körlüğünün üstesinden gelen ve saygın bir yazar olan Helen Keller’in kitaplarını da yakmıştı. Kitap yakma olayları kendisine anlatıldığında Keller şöyle demişti:
-"Tiranlık, fikirlerin gücünü bozguna uğratamaz.".
Amerika Birleşik Devletleri’ndeki yüz binlerce kişi, ifade özgürlüğünü açıkça ihlal eden kitap yakma eylemlerini New York’ta, Philadelphia’da, Chicago’da ve St. Louis’de halk mitinglerinde protesto etti.
Nazi fikirlerinin yayılmasında okullar da önemli bir rol oynadı. Bazı kitaplar sansürcüler tarafından sınıflardan kaldırılırken, öğrencilere partiye kör bir şekilde itaati, Hitler sevgisini ve Yahudi karşıtlığını aşılamak için yeni yazılmış diğer kitaplar getirildi. Gençler hem okulda hem de okul sonrasında Adolf Hitler'in doğum günü, iktidara gelişinin yıldönümü gibi günleri kutluyordu.
DEĞİŞEN BİR ŞEY YOK…BÜTÜN DİKTATÖRLER,
DÜŞÜNÜYORUM DA, HAKLILAR GALİBA.
