Bir sonbahar akşamıydı.
Hafif bir rüzgar vardı.
Ve karşımızda İstanbul.
Orhan Veli"yle bir bankta yanyana oturmuş denizi dinliyorduk.
Dalgaların sesini...
Önümüzden nazlı nazlı geçen vapurların sesini...
Martıların çığlıklarını
dinliyorduk.
İstanbul'u dinliyorduk.
Bir sigara yaktı.
İçine derince çekti.
Savurdu dumanını denize doğru.
Ve sonra şiirini okumaya başladı.
"İstanbul'u dinliyorum gözlerim kapalı"
Şimdi mi esinlenip söylüyordu yoksa daha önce mi yazılmıştı bilemiyorum.
Ama öylesine güzeldi ki.
Ve ben öylesine mutluydum ki.
Orhan Veli Kanık bugün doğdu.
Ve ben onu tanımaktan çok mutlu oldum.
Aydın Sihay
