Türk Dil Kurumu Sözlüğüne göre; orta direk. “Çadırlı veya çeşitli yapılarda merkezi ağırlığı yüklenen ve dengeli dağılımı sağlayan direk, ”Bel Vermek, “Dik şeylerin dışarıya, yatay şeylerin de aşağıya doğru kamburlaşması,” demektir.

1930'lar.. Çorum'un Osmancık, Hacıhamza kasabası…Mehmet, kasabanın köklü ailelerinden birinin oğlu.. Herkesin sevdiği, saydığı aslan gibi bir delikanlı. Yeni evlendiği eşiyle mutlu; bir de nur topu gibi bir oğulları doğmuş. Anası bir yanını kendine benzetiyor; babası bir yanını. Çocuk evin havasını birden değiştiriyor. Gelenler, gidenler. ”Bir oğlumuz oldu,” diye. uzaktan mektuplarla kutlayanlar. Kısacası; evde her gün bir şenlik, bir şölen.

Derken, bir telgraf geliyor Çorum’dan ama tebrik için değil. Hükümetten. “Hükümet işi ihmale gelmez. Tez zamanda gitmeli,” diyor Mehmet. Adamlarına sesleniyor. Üç at eyerleniyor. “Hem yavruma da ufak tefek şeyler alırım. Sana da giyecek gerekli.. Gelen gidenimiz olur bu günlerde. Bir kaç elbiselik alırım. Anamı da unutmamak gerek. İlk torunu kadının. Nasıl da yoruldu gebeliğinde senin.”

Mehmet bir yandan bunları söylüyor; bir yandan da kucağına aldığı oğlunu seviyor, kokluyor, öpüyor, bağrına basıyor. Bırakamıyor çocuğunu kucağından.

Yola çıkılıyor Hacıhamza'dan Akşam Osmancık'ta konaklanıyor. Ertesi sabah yola koyuluyorlar. Gölyazı’ya gelmeden, saç sakal birbirine karışmış, iki dağ adamı, iki eşkıya kesiyor yollarını . Yolun dar boğazı. Kaçacak yer yok. Ancak geri dönülebilir. Mehmet daha atını döndürmeden iki kişi de orada peydahlanıyor.

Mehmet, bakıyor kaçış zor. Teslim olup, parasını silahını, atları vermeyi onuruna yediremiyor. At, avrat, silah teslim edilir mi hiç? Bir anda atıyor kendini yere, silahına sarılıyor. Aynı anda da kurşunlar vızıldamaya başlıyor. Mehmet bir ağacı siper almış kendine, basıyor tetiğe. Adamı da sol yanından ateşliyor silahını. Vuruşma epey sürüyor. Mehmet’in de adamının da kurşunları bitiyor. Eşkıya azgın. Basıyorlar kuşunu. Mehmet’ten bir, “Ah” sesi yükseliyor. Adamı derseniz ağır yaralı, yıkılıyor yere. Neden sonra bir bakıyor ki sağ yanında yatıyor Mehmet,, cansız.

Haber kasabaya ulaşınca anası, hısım-akrabası bir ağıt tutturuyor. Kimi beşikte yatan üç günlük kuzuya üzülüyor; kimi Mehmet’in yiğitliğini dillendiriyor; iyiliğini övüyor. Sonra tüm bu duygular, bir türküye dil oluyor. Hacıhamza da, Osmancık da dar geliyor. Türkiye yankılanıyor, yankılanıyor.. .

Hem okudum hemi de yazdım,

Yalan dünya senden bezdim,

Dağlar koyağını gezdim.

Yiten yavru bulunur mu?

Elyazıya elyazıya,

Duman çökmüş Gölyazı'ya.

Kurban olam, Kurban olam,

Beşikte yatan kuzuya.

Elveriyor Elveriyor,

Orta direk bel veriyor.

Döndüm baktım sağ yanıma

Mehmet ağam can veriyor.

ORTA DİREK BEL VERİNCE…

• AİLE ÇÖKER. EVLER VİRANEYE DÖNER.

VE

• YAZIK OLUR BEŞİKTE YATAN KUZULARA.