Siyasi partilerin gelişme dönemleriyle “zorlu zamanlar” arasında doğru orantı vardır. Baskılar arttıkça eğilip bükülmeyen partiler kazanır. Seçmenler nazarında itibarları artar!
Dünyada çok örneği var ama kendi ülkemiz yakın tarihi üzerinden gidelim. 12 Mart 1971 Askeri darbesi, iktidardaki Adalet Partisi’nden (AP) çok muhalefetteki Cumhuriyet Halk Partisi’ni (CHP) sarstı. Darbeden sonra bir grup milletvekili CHP’den ayrıldı. Kemal Satır liderliğinde Güven Partisini kurdular. CHP Meclis’te küçüldü.
Bu çalkantılı dönemde CHP, yeni bir lider çıkarttı. Yeni Genel Başkan Bülent Ecevit ile CHP kısa süre sonra 14 Ekim 1973 genel seçimlerinden birinci parti olarak çıktı.
***
Ecevit’in yüksek hitabet gücü CHP’nin seçmen kitlesini genişletti. Üniversiteli gençlerden stadyumlardaki taraftarlara, fabrikalardaki işçilerden dolmuş şoförlerine kadar genç kitleler “Ecevitçi” oldular!
CHP şimdi de zorlu bir süreçten geçiyor. Yeni bir genel başkanı var. Bir de hapishaneye kapatılmış öndere sahip!
Ekrem İmamoğlu, Silivri’nin çehresini değiştiriyor. Ancak yatanların bileceği bir cehennemi, siyasi merkeze dönüştürüyor. Gazetelere yazdığı yazılarda, avukatları aracılığıyla verdiği mesajlarda ve duruşmalarda yılların yıprattığı iktidardaki tek adam rejimini sallamaya devam ediyor. Adeta “bu ülkeye yakışan Cumhurbaşkanı benim” diyor!
Dışarda ise Özgür Özel var. Haftada iki büyük miting yaparak kitleleri dalgalandırıyor. CHP’nin demokrasi ve direniş mitinglerinde Özgür Özel’in “özel” bir kitlesi bulunuyor:
Kadınlar ve gençler!
Özellikle genç kadınlar çok dikkat çekiyor. Mini şortlusu da var türbanlısı da… 10 Eylül 2025 Çarşamba günü yapılan Kadıköy mitingi bir siyasi parti toplantısından çok müzik festivaline katılmış gençlerin buluşma yeri gibiydi. Her an hareketliydiler. Özel’in konuşmasını dikkatle dinleyip vurgu yaptığı yerlerde de sloganlarını atıyorlardı:
-Hak, Hukuk, Aaa-daa-leeet!
Özel’in konuşmalarında AKP’li Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan’a yönelik eleştiriler fazlaca yer alıyor. Hem partisinin lideri hem de “tarafsızlık” yemini ederek geldiği Cumhurbaşkanı olmasına şöyle yükleniyor:
-Bu durum çoklu makam bozukluğudur!
Özel, şimdiye kadar sadece tıbbi raporlarda yer alan “çoklu organ yetmezliği” tanımına siyasi boyut katıyor. Bu şekilde iktidar “terminal döneme” girmiş hissiyatı oluşturuyor. Akçeli konularda, polis fezlekelerinde yer alan yolsuzlukları birer birer sayarak “balık baştan kokar” atasözüne gönderme yapıyor. Özel cümlesini tamamlarken genç kitle onu nasıl anladığını gösteriyor:
-Tay-yiiiip is-tiii-faaaa..!
Özgür Özel halkın dilini de çok güzel kullanıyor. AKP’nin iktidar olduğu 2002’de doğan gençlerin yirmi üç yaşına geldiklerini, 1990’lı yıllarda hayata gözlerini açanların ise sadece Erdoğan’la çocukluk ve gençlik yıllarını tükettiklerini anlatıp diyor ki:
-Düş yakamızdan!
***
Yakın geçmişte siyasi partiler mitinglerinde kitle toplamak için ünlü ses sanatçılarını kürsüye çıkarırlardı. Bildiğiniz bir konser verdirirlerdi. CHP’nin demokrasi mitinglerinde Özgür Özel’in coşkulu konuşması yetiyor! Toplantılar biterken İlkay Akkaya’nın bu döneme damga vuran bestesi “Kurtuluş yok tek başına” ile Ekrem İmamoğlu’na mesaj yollanacağı anda da Zülfü Livaneli’nin “Nazım Türküsü” kolonlardan yükseliyor.
Özgür Özel, Bülent Ecevit’ten sonra CHP’nin başına gelmiş en iyi hatip olduğunu gösteriyor. Onun parti dışında da ayrı bir dinleyici kitlesi var. Saraçhane’den başlayarak genişleyen bu yeni kuşak için isim bulmak gerekirse en yakışanı şu olabilir:
-Özgür Özel’in gençleri!
