PAZAR SOHBETİ

Dinmek bir yana, acılar en çok gece hissettirirmiş kendisini. Kim bilir, belki gecenin getirdiği sessizlik ama mutlaka yalnızlık. Ve çağrıştırdığı duygu: “Sana muhtacım, gel.” Yalnızlık… Ham hayal ama belki duyulur diye mırıldanıyorum

Kısacık sözler, uzun uzun nağmeler ve derin derin anlamlar. Ziya Taşkent geliyor aklıma. 1999 depreminde kaybettiğimiz. Piyanosunun başında, son eserini bestelerken. Mırıldanamıyorum bile. İçimden söylüyorum. Belki de kimsenin duymasını istemiyorum. Bir şeyler var bu akşam bende, çözemiyorum.

Dinmiyor hiç bu akşam, ne gözyaşım ne acım.
Bu akşam her akşamdan sana pek çok muhtacım.
Senden başka kimseye yok benim ihtiyacım.
Bu akşam her akşamdan sana pek çok muhtacım.

Dinmek bir yana, acılar en çok gece hissettirirmiş kendisini. Kim bilir, belki gecenin getirdiği sessizlik ama mutlaka yalnızlık. Ve çağrıştırdığı duygu: “Sana muhtacım, gel.” Yalnızlık… Ham hayal ama belki duyulur diye mırıldanıyorum

Açık tuttum kapımı, çalmadan girsin diye.
Dua ettim her gece, habersiz gelsin diye.
Mum yaktım türbelere, aşkımı bilsin diye.
Dua ettim her gece, habersiz gelsin diye.

Duydu mu, peki? Geldi mi? Ne gezer. Bilmiyor muyum sanki dua ile, mum yakmakla olmayacağını? Bilmez miyim, hiç? Salak mıyım?  Kalbim geliyor aklıma. “Hep senin yüzünden,” diyorum. Söküp atasım geliyor. Açıyorum ellerimi ve diyorum ki:

Artık bana bu kalbin, hiç lüzumu kalmadı.
Verdiğini al Tanrım, başka çarem kalmadı.

Sonra kapatıyorum gözlerimi. Görmek için. Yanlış söylemiyorum; gözlerimi görmek için kapatıyorum. Gönlümün istediğini, istediğim gibi görmek için. Hayal ettiğim gibi…O günlerdeki gibi… Işığa bile muhtaç değilim. Ve meydan okuyorum:

Ay batarsa batsın, bakışın yeter.
Güneş doğmasın hiç, yakışın yeter.
Bir ince su olup, akışın yeter.
Ya çağır geleyim, ya bana sen gel.

Gelmiyor tabi. Çağırmıyor da. Neden gelsin, neden çağırsın  ki? “İstese gelir belki ama duymuyor,” diye bir züğürt tesellisi. Ama ben yine de, “Belki, belki,” diye sayıklayayım. Kim bilir, belki…

Belki bensiz bu yollardan geçeceksin bir akşam.
Kalbin dinmez acılarla, gözün yaşla dolacak.
Belki sen de benim gibi içeceksin her akşam.
Ne bir çare, ne bir ümit, ne teselli olacak.

Sadece bir ümitti. Ne bir sitem, ne beddua. İstemem kimsenin kalbinin acılarla, gözünün yaşlarla dolmasını. İster içsin, ister içmesin her akşam, ve asla çaresiz, ümitsiz ve tesellisiz kalmasın. Ben mi? Kendi dünyamda, gerçeklerle baş başayım. Ne mi o gerçek. İşte bu:

Ben yolun sonuna gelmişim artık.
Elveda sevgili dostum, elveda.
Ümidim emelim her şeyim kırık.
Elveda sevgili dostum, elveda.

İYİ PAZARLAR, SEVGİLİ DOSTLAR.

  • AFİYET OLSUN…ANLADINIZ SANIRIM.

  


İfral TURGUT

8.02.2025 19:16:00

YAZARLAR


ADANA TAŞKÖPRÜ 1960'LI YILLAR

GÜNÜN FOTOĞRAFI

Düzgün COŞKUN Yazdı/ SEYHAN DEVLET HASTANESİ ÇAĞIN GERİSİNDE Mİ KALDI!

KARALAR, İTİRAZ ETTİ, MAHKEME KARARINI BEKLİYOR

ÇOCUK RESİM GRUBU’NDAN “YENİ YILA MERHABA” SERGİSİ

SEYHAN BELEDİYESİNE "ENGELSİZ YAŞAM PARKI" TEPKİSİ

SOĞUK HAVA ASTIM ATAKLARINI TETİKLİYOR!

ENGELSİZ YAŞAM PARKI YENİDEN DÜZENLENİYOR

Ergül HALİSÇELİK Yazdı / TÜRKİYE EKONOMİSİNDE MERKEZ-ÇEVRE AYRIMI DERİNLEŞİYOR: TÜİK İL BAZLI GSYH VERİLERİYLE BÜYÜMENİN DAĞILIMI

“DEMOKRASİ, BASIN SUSTURULARAK KORUNAMAZ”

SÜMER’İN ZİYARETÇİSİ DAĞLI

KARAMIK: ADANA İÇİN ÇALIŞMAYA DEVAM EDİYORUZ

AK PARTİ CEYHAN VE KARATAŞ’A YENİ BAŞKAN

İYİ PARTİ’DE 5 İLÇE BAŞKANI İSTİFA ETTİ

ALZHEİMER’DA KETOJENİK DİYET BEYİN FONKSİYONLARINI OLUMLU ETKİLİYOR

‘OYUN OYNAYAN ÇOCUK HAYATA HAZIRLANIR’

DOĞAL GAZ KULLANIRKEN BUNLARA DİKKAT!