Piyon

bir ömür boyu

karanlık kuyunun gıcırdayan dolabını çevirip duran, gözleri kapalı bostan beygirleri olur ya…

 

***

 

hani

‘on dönüm bostan

yan gel yat osman’

sözünü sırtlayıp,

kapak attığı her yerde hep otomobillerin arkasında oturan ve sürekli kapısını şoförüne açtıran

ilginç tipler gibi!

 

***

 

işte onlara

hayat

hep altın

kasede sunmuyor

güzelliklerini!

bazen

altın kase,

demir kelepçeye

dönüşüyor

 

***

 

say ki paran var

güzel günler yaşıyorsun

sürekli yükseliyorsun

insanlar çevrende el pençe divan duruyor!

ama

nerede konuşacağını

nerede koşacağını

nerede duracağını

nerede susacağını

bilmiyorsun!

yani

onurlu yaşamanın ağırlığı altında ezilip kalıyorsun

***

 

ve

an geliyor

yükselirken

piyon pozisyonuna giriyorsun!

delikanlı olmuyorsun

dik durmuyorsun

yani

gözün başın oynuyor!

ardından

asker bavulu gibi düşüyorsun!

 

***

 

çevrende kimse kalmıyor

aynı masada oturdukların, seni eli kelepçeli görünce tanımıyor!

hiç kimse demir parmaklıklara yaklaşıp halini hatırını sormuyor

arka koltukta plan yaptıkların, oturdukları koltukta adını bile anmıyor!

adın çıkıyor dokuza inmiyor sekize

madara oluyorsun ağızdaki sakıza!

 

***

 

belediye başkanlarının piyonlarından başka bir de politikacıların piyonları yok mu, onlar da var!

onlar da var!

barındıkları yer

tek pencere dört duvar!

 

***

 

şimdi

hepsinin

günleri geçiyor

kederle yasla!

 

***

 

tabii

geç öğreniyorlar!

satrançta

taşlar geri çekilebilir

ama

piyonlar asla !
Orjinal Köşe Yazısına Git