PRAYİNG HANDS: DUA EDEN ELLER

Çok kalabalık bir aile idiler. Tam 18 sekiz çocuk. Baba bir sürü ek işte çalışmasına rağmen ailenin geçimini sağlamakta zorlanıyordu. Ailenin erkekleri de çalışmak zorundaydılar. Oysa erkeklerden ikisi sanata merak sarmıştı. Ama ikisi birden okula giderse ailenin geçimi tamamen imkansız hale gelecekti.
İki kardeş, kendi aralarında bir yol buldular. Kura çekecekler; kurayı kazanan okula gidecek, kaybeden ise çalışarak onu destekleyecek, okulu bitiren kardeş de eserlerini satarak diğer kardeşi okutacaktı.
Dedikleri gibi oldu. Kurayı kaybeden Albert, gece gündüz madenlerde çalışarak, kardeşini destekledi. Okula gidense henüz okuldayken adını duyurmaya başlamıştı. Dört sene sonra tüm ülkenin tanıdığı, bir süre sonra da tüm dünyanın tanıyacağı bir ressam oldu. Adı,Albrecht Dürer. Eserleri çok para etmektedir.
Zamanı gelince Albrecht köyüne döndü. Aile onun şerefine büyük bir yemek düzenledi.Albrecht yemekte kadehini kardeşine kaldırarak duygu dolu bir konuşma yaptı ve konuşmasını “Sevgili kardeşim şimdi sıra sende, akademiye gideceksin ve ben sana her türlü desteği sağlayacağım,” diye bitirdi.
Konuşmayı yaşlı gözlerle dinleyen Albert başını salladı, ayağa kalktıve gözlerindeki yaşları silerek kendilerini dinleyen sevdiği yüzlere bakarak dedi k,“Hayır kardeşim benim için artık çok geç. Akademiye gidemem. Madenlerde geçen son dört yıl ellerimi ne hale getirdi bak, parmaklarımdan her biri defalarca ezildi ve kireçlenmeden dolayı da öyle acı çekiyorum ki, senin şerefine bile kadeh kaldırmaktan acizim, bu ellerle kalem ve fırçayla nasıl yazıp çizeyim? Çok geç artık benim için, çok geç.”
Çok etkilenmişti Albrecht. Albert’in avuçları bitişik, parmakları gökyüzüne bakan hırpalanmış ellerine uzun uzun baktı. Ressam olamayan ama ressam yaratan ellerdi, o eller.
Albrecht 37 yaşına gelmiş. sanatı artık doruk noktasına ulaşmıştı. Uzun süredir yapmayı tasarladığı eserini yarattı. Adını da “Praying Hands,” koydu. Yani Dua Eden Eller.Kardeşinin elleri.
ACABA O ELLER DUA EDEN ELLER Mİ, YOKSA DUA EDİLESİ ELLER Mİ, BİLEMEM.
AMA
• KARDEŞLİK ANCAK BU ANIDAKİ KADAR GÜZEL OLABİLİR VE BİR KARDEŞİN MİNNETTARLIĞI DA EN GÜZEL BU KADAR ÖLÜMSÜZLEŞTİRİLEBİLİR.


Orjinal Köşe Yazısına Git