Prens, Machiavelli’nin prensliklerin nasıl kazanıldığını, nasıl elde tutulduğunu ve nasıl kaybedildiğini tarihten ve çağdaş olaylardan yolu çıkarak ortaya koyduğu ve iktidarda kalmayı isteyen prenslere akıl verdiği bir eser.
Kaç defa okudun bilemiyorum. Ama bir çağrışımdan sonra bir kez daha okumaya başladım.
Diyor ki Machiaelli, “Bütün silahlı peygamberler kazandı ve silahsızlar kaybetti.”
Ve, yol göstermek istediği prenslere şöyle minik bir tavsiye ile söze başlıyor.
“Bir hükümdar her zaman iyi olursa yok olur. Bir tilki kadar kurnaz,bir aslan kadar yırtıcı olmalıdır… Ama karakterini gizleyebilmeli, büyük bir numaracı olmalı, gerçek yüzünü saklayabilmelidir; insanlar o kadar basit ve güncel zorunluluklara itaat etmeye hazırdır ki, aldatacak kişi aldatılmaya müsait birilerini her zaman bulur.
VI. Alexander insanları aldatmaktan başka hiçbir şey yapmadı, başka hiçbir şey düşünmedi, ve buna imkan buldu; onun kadar çok vaatte bulunan,, bu vaatleri onun kadar çok yeminlerle beyan eden ve vaatlerini onun kadar tutmayan hiç kimse yoktur. Yine de işin bu tarafını çok iyi bildiğinden, çevirdiği dalaverelerde her zaman başarılı oldu.
Bu nedenle bir prensin yukarıda sayılan niteliklerin hepsine sahip olmasına gerek yoktur ama sahipmiş gibi görünmesi çok gereklidir.
Bir prensin her şeyden önce dindar görünmesi gerekir.”
DİYECEK SÖZÜM YOK…
• ADAM HAKLI GALİBA
• VE SANKİ DAHA YILLARCA HAKLI ÇIKACAK GİBİ.
VE YILLARCA ÖNCE BİR YAZI OKUMUŞTUM. BAŞLIĞI, “MACHİAVELLİ, MAKYAVELİST MİYDİ,” İDİ.
• KARAR SİZİN.
