Sağlık konusuysa eğer karşılaştığım, “önünü/ arkasını” düşünmeden bırakırım! Önceden her ne yaşanmışsa da bir yana kor, onun yanında olmaya çalışırım!
Bunun ilerisi/ gerisi yok ki; sonunda ya yeniden kavgalar içine sürükleneceğiz onunla birlikte, ya da yitip gidilecek yaşamın döngüsünde!
Onun için de sağlık konusunu nerede olursa olsun önemserim, normal yaşamda haz almamışsam da üzülürüm, sağlıklı yaşama dönmesini isterim…
***
“İktidarın” en çok övündüğü konulardan biri “sağlıktır!”
Ne harcadıkları, kimlere neler kazandırdıkları, hangi aymazlıklar için yapıldığı tartışma konusu olan “Kent Hastaneleri”ni sıkça ısıtıp gündeme getirdikleri yapılar için sözleri bitecek gibi değil!
Yapıların içinde bulunan teknoloji makinalarından, süslü duvarlarından, yaptıkları harcamalardan, yapılan yapı sayısından söz ederken; asıl içinde olması gereken doktoru, hasta bakıcısını, aylar sonrasına verilen randevuları, film çekimlerini gündem olsun bile istemezler!
Altı ay sonraya verilen çekimleri, hastanede/ Sağlık Müdürlüğü’nde yapılacak bir işlemin bilgisizlik çerçevesinde savsaklandığını duymazlar!
***
Bir tanıdığım var; Akdeniz kansızlığı nedeniyle hastanede yatan, bacaklarında sorun olan, araç kullanabilmek için hastaneden rapor alması gereken… Biliyorsunuz, normal araç kullanacak koşulları olmayanlar “otomatik” kullanma raporu almak durumundalar! Üstelik bu koşullarda yasaların bazı vergiler alınmadan “araç almasına” bile izin verilir!
Aylardır “bu işlem” için uğraşıyor! Hastaneye gidiyor, rapor alıyor, Maliye’nin yolunu tutuyor, her ne amaçla olduğu bilinmeden Mersin’e bile gönderiliyor…
Onca “Kent Hastanesi” yapılsın, ancak hastalar kendi kentlerinde savsaklansın…
***
Hastanelere de, sağlık ocaklarından birine de gitsem gördüğüm yüzler nedeniyle burkulurum!
Hepsinin içinde yaşanmış bir öykü vardır, hepsinde ayrı bir zorluk, ayrı bir acı… Burada olanların hiç birinin amacı baraj bulvarında yürümek ya da Atatürk Parkı’nda gezmek gibi değildir; vücutlarını saran, artık dayanılması zorlaşan sağlık sorununa karşı koyabilmek içindir! Bunun için de hastane koridorlarında saatler beklemeyi, doktorlarıyla üç dakikalık bile olsa görüşmeyi yeğlerler…
“İktidar sağlıkta ne yaptı” diyenlerdenim; görmek isteyenler doktorun yazdığı ilaç reçetesine bir kez baksınlar!
