SEVGİLİM SANMA SENİ BiR GÜN OLSUN UNUTTUM

Semahat Özdenses .. Yeni kuşak tanır mı bilmem. Türk sanat müziği yorumcusu ve besteci.
1913 yılında dünyaya geldi. Üsküdar Kız Sanat Okulu’nda okuyordu. Müzik tutkusu ağır bastı ve öğrenimini yarım bıraktı. Çok ciddiye alıyordu musikiyi. Lemi Atlı, Refik Fersan, Fahire Fersan gibi üstatlardan ders aldı.
Ankara Radyosu’na ses sanatçısı sınavını kazandı. İki yıl sonra Beklerim Her Gün adlı ilk plağını çıkardı. 1940 yılında beste yapmaya başladı. 2003 yılında, tam 90 yaşındayken yaptığı “Sevgilim Sanma Seni Bir An Olsun Unuttum “ isimli Hüzzam şarkı son bestesi oldu. O zamana . kadar, Akşam Oldu Hüzünlendim Ben Yine, Her Mevsim İçimden gelir Geçersin, Dün Gece Mehtaba Dalıp Hep Seni Andım, gibi otuz beş beste yapmıştı.
MESAM üyesiydi. Huzurevinde yaşıyordu. 2008 yılında Kültür Bakanlığının “Kültür ve Sanat Hizmet Ödülünü” buradayken alabildi. Hastaydı. Göğüs kanseriydi. Çok direnemedi ve sonsuzluğa gitti.
Mezarı Pendik, Kurtköy Şeyhli Mezarlığı'nda sanılıyordu. Ama, 7. ölüm yıl dönümünde kendisine küçük bir anma töreni düzenlemek isteyen, 4 şarkısının söz yazarı ve ses sanatçısı Onur Akay, mezarlığa gidince, mezarı bulamadı. Kayıptı mezar.
Duyarlı insanlar da vardı ülkede. 2 Temmuz 2015 tarihli Aydınlık Gazetesi, “Son Yılların En Büyük Sanat Ayıbı” başlığıyla, Özdenses’in mezarının olmadığını duyurdu. Bunun üzerine, TSK Mehmetçik Vakfı sanatçının mezarını yaptırmayı görev bildi, aradı, buldu ve yaptırdı.
Yaptırmalıydı da… Göreviydi de. Ahde vefa vardı. Bir borç ödenmeliydi. Çünkü Özdenses, ölmeden önce yazdığı vasiyetiyle bütün eserlerinin telif hakkını Mehmetçik Vakfı'na bağışlamıştı.

KARMAŞIK DUYGULAR İÇİNDEYİM. ÇÜNKÜ BÖYLE BİR SANATÇININ;
HUZUREVİNDE ÖLÜŞÜNÜ,
MEZARININ KAYBOLUŞUNU,
HİÇ OLMAZSA MEHMETCİK VAKFININ VEFASINI YORUMLAYAMIYORUM.
EN İYİSİ…
OTUR BALKONA, KIS IŞIKLARI, O BUĞULU SESİ HATIRLA.
KOY BİR DUBLE VE KENDİ SESİNDEN, KENDİ ESERİNİ DİNLE.

Sevgilim sanma seni bir an olsun unuttum
Ben yalnız hicrânımı şarkılarla avuttum
Her akşam yastığımda gözyaşımı kuruttum
Ben yalnız hicrânımı şarkılarla avuttum
Orjinal Köşe Yazısına Git