Kılıçdaroğlu çok ince bir şekilde düşünülmüş, akılcı bir takvimle açıklamalarına devam ediyor. “Bay Kemal” çiğliğinden sonra, Alevi videosu ile, “Aleviden cumhurbaşkanı olmaz,” saçmalığını da yerle bir etti. Bahçeli ise artık kabak tadı veren üslubuyla, ,'Cumhurbaşkanı adayı Kemal Kılıçdaroğlu’nun, küresel emperyalizmin dayatma, tembih ve telkinleriyle kimlik siyasetine keskin dönüş yapması, etnik ve mezhebi hassasiyetleri çok tehlikeli şekilde kaşıyarak kanatma hevesine düşmesi vahim bir sorumsuzluk örneğidir.' dedi.
Bir diğeri de Kılıçdaroğlu’nu kendisi de inanmadığı halde, hep suç örgütleriyle beraber hareket ettiği teranesini tekrarladı.
İbrahim Karagül adlı bir trol gazeteci nereden böyle bir sonuca vardıysa 'Bu adamı durdurun. Artık bu işin seçimle, siyasetle alakası yok. Türk- Kürt, Sünni-Alevi diye iç savaş çağrısı yapıyor,' diye saçmaladı.
İyice paniklemişler, ürkmüşler, telaşlanmışlardı.
Tarih,14 Aralık 1953. Demokrat Parti iktidarının birinci yılı dolmak üzere. Demokrat Parti, Cumhuriyet Halk Partisi’ne akıl almaz, mesnetsiz suçlamalarla yükleniyor. Amaç devleti kuran partinin mal varlığına el koymak.
Abartılı, dayanaksız rakamlar, uydurma senaryolarla CHP’ni tarihi bir sorumluluğun altına sokmak istiyorlar. Parlamentodaki sayısal çoğunluğuna güvenerek “Haksız İktisap Yasası” adı altında bir yasa çıkardılar. Birçok Demokrat Parti milletvekili bu yasa için daha sonra, “Haksız bir yasaydı,” dedi ama CHP’nin mal varlığına el koymayı aklına koymuşlardı bir kere.
Bunun için her yol deneniyor, ilgili, ilgisiz bir sürü gerekçeyle, nedense geçmişle hesaplaşmak istiyorlardı. Mesela ilgisi yokken, 1946 seçimleri üzerinden İsmet Paşa’yı itibarsızlaştırmaya çalışıyorlardı. Menderes son derece hırçın bir şekilde geçmiş döneme, İsmet Paşa’ya, CHP yönetimine akıl almaz saldırılarda bulunuyor; “muktedir” olmanın verdiği cüretle, Kurtuluş Savaşı ve devrimci döneme yoğun eleştiriler getiriyordu
İsmet Paşa kürsüye çıktı. Bu linç kampanyasına karşı savunma yapacaktı. Ancak iktidar milletvekilleri, yaşı yetmişe dayanmış Paşa’nın konuşmasına izin vermiyorlar; sürekli laf atarak, paşayı sözde gülünç duruma düşürmeye çalışıyorlardı. Paşa konuşmaya çalıştıkça sıralara vuruyorlar, laf atıyor; Paşanın dengesini bozmak için tam bir sinir savaşı yapıyorlardı.
Böyle bir ortamda konuşmaya çalışan İsmet Paşa; Meclisin kendisini bir mahkeme yerine koyduğunu, hatta mahkum ettiği kişiyi dinlemeye bile dayanamayan bir ruh hali içinde olduğunu, yasa önerisinin ruhuyla ve metniyle anayasaya, evrensel hukuk ilkelerine, Cumhuriyetin onuruna kastetmek olduğunu söylüyor; bunun CHP’nin mal varlığını müsadere etmek anlamına geldiğini anlatıyordu.
Paşa bu yasa önerisinin açıkça YENİ BİR REJİME GEÇİŞ ve amacın yurttaşların sorgusuz, savunmasız mahkûm edilmek olduğunu söyledi. Bu sözler karşısında Demokrat Partili milletvekillerinin Meclisteki taşkınlıkları da daha da arttı. Bağırış, çağırış arasında İsmet Paşa’ya protestolar sürerken; Paşa iyice mikrofona yaklaştı ve dedi ki; “TARİH KÜRSÜSÜNDEN HALİNİZİ SEYREDİYORUM. SUÇLULARIN TELAŞI İÇİNDESİNİZ. AYDINLIKTAN KORKUYORSUNUZ.”
Paşa’ya, “Meclise hakaret ediyorsun,” dediler. Paşa da, “Hukuk dışında hareket etmeye karar vermiş bir iktidar, iktidardan düşmemek için meşru olmayan her araca başvuracak yoldadır… IŞIKTAN KORKUYORSUNUZ,” dedi ve kürsüden indi, meclisten çıktı gitti.
İŞTE ESAS KONU.
