Sevgili Dostlar,
Gönlümü razı etmeye çalışıyorum. Galiba bu sefer başaracağım. Susmak istiyorum. Konuşmanın hiçbir yararı olmuyor. Çünkü anlatamıyorum. Dün “Terörsüz Türkiye” başlıklı bir yazı yazmıştım. Ya iyi anlatamamışım, ya da…
O yüzden hak veriyorum Fuzuli’ye. Kimsenin derdini anlamadığını, ama susmaya da gönlünün razı olmadığını anlatmak için demiş ki,
“Derdime vakıf değil, canan beni handan bilir.
Hakkı vardır, şad olanlar herkesi şadan bilir.
Söylesem tesiri yok, sussam gönül razı değil.
Çektiğim alamı bir ben, bir de Allah’ım bilir.”
O günlüne söz geçirememiş yazmaya devam etmiş. Ama geldiğimiz yerde ben artık, “Stop,” demek zorundayım.
………
………
15 Eylül’e kadar yazı yazmamaya çalışacağım. Belki 16 Eylül’de son bir yazıyla, ”Hoşça kalın,” derim, belki de kaldığımız yerden devam ederim. Fuzuli neden bunca şikayetine rağmen yazmaya devam etti bilmem ama benim yazıp yazmamama Kılıçdaroğlu karar verecek.
Şimdilik hoşça kalın.
