Bu yıl 35.’si düzenlenen Uluslararası Taşköprü Kültür ve Sarımsak Festivali için davet aldığımda hiç düşünmeden “gelirim” dedim. Kastamonu ile benim gazeteciliğim arasında çok sıkı bağlar bulunur.

Eski Milliyet gazetesi her seçim öncesinde Türkiye’nin bütün şehirlerine muhabirlerini, röportajcılarını, yazarlarını ve foto muhabirlerini yollar “Seçim Nabzı” sayfaları hazırlardı. Ben de her seçimde Zonguldak, Bartın, Kastamonu ve Bolu’ya gider olası sonuçlar üzerine tahminlerimi yazardım. O yüzden Kastamonu benim için önemlidir. Bir seferinde Abana Deniz Şenliklerinde Deniz Baykal ile aynı masada oturmuştum. Yanımıza gelen siyasilerin tümü adımı telaffuz ederek “hoş geldin” deyince Baykal sormuştu:

-Siz de Kastamonulu musunuz Nazım bey?

-Hayır değilim ama Kastamonu benim seçim bölgem!

Daha sonra Kastamonulu da oldum! Abana belediye başkanı Şevket Yazgan döneminde, 4 Nisan 2007 tarihli belediye meclisi kararıyla bana “Fahri Hemşerilik” verildi.

***

Artık Taşköprü’ye gelebilirim.

İlçeye adını veren Taş köprü 1366 yılında Çobanoğulları Beyliği zamanında Kastamonu Emiri Adil Beyin oğlu Celalettin Beyazıt adına yaptırılıyor.  Resmi kayıtlara göre de köprü Yağmur Beyin oğlu Ali Bey tarafından inşa ettiriyor. Gökırmak üzerindeki köprü 68 metre uzunluğunda. Tarihi yapı yedi gözlü olmasına karşın günümüzde altı gözü var.

Taş Köprü ilçenin en değerli birinci markası. İkinci markası ise ünü dünyaya yayılmış olan sarımsak. Festivalin ortasında da bu değerli tarım ürünü yer alıyor:

-Sarımsak Festivali!

Taşköprü Belediye Başkanı Hüseyin Arslan, festivalin varlığını ve yola çıkışını anlatırken “sarımsak hasadının ardından” dedi:

-Bölgemizin en önemli tarım ürünü olan sarımsağın gerçek değerini bulabilmesi, çiftçimizin emeğinin karşılığını alabilmesi amacıyla bu yılda festivalimizi düzenledik!

Yani herkes eğlensin neşelensin diye yapılan bir etkinlik değil Sarımsak Festivali. Olayın ekonomik boyutu en önde duruyor. Taşköprü’de sarımsak ne anlama geliyor derseniz, ilçe girişindeki sarımsak anıtına boylu boyunca yazılmış adıyla cevap verebilirim:

-Beyaz altın!

Altın olmasına altın ama öyle el yakıcı fiyatları da yok. Kademeli bir liste bulunuyor: Küçük boy 90 lira, orta boy 140-160 lira, büyük boy 160-200 lira, duble sarımsak 200-230 lira arasında değişiyor. Bunlar bir kilo sarımsak için geçerli.

Sarımsak ile kadınlar arasında da emek bağı çok güçlü. Kadınlar ekiyor, kadınlar biçiyor, kadınlar demetliyor. Erkekler satıyor!

 Taşköprü Şehir Müzesini gezerken bu sürecin maketinde de aynı tabloyu gördük.

Festivalin boyutlarıysa gerçekten de uluslararası adını hak ediyor. Düşünsenize ta Meksika’dan kalkıp gelmiş halk dansları ekibinin yanında, Polonya, Ukrayna, Yunanistan, Kuzey Kıbrıs ekipleri var. İlçenin yatak kapasitesi bu kadar konuğu ağırlamaya uygun mu? Başkan Arslan gayet pratik biçimde sorunu çözdüğünü anlatırken diyor ki:

-Toplam 400 dansçı var. Hepsi öğrenci yurdunda kalıyor. En alt kata geniş bir mutfak kurdum. Her şey orada hallediliyor. 

***

Festivalin “Onur Konuğu” olan sinema sanatçısı Halil Ergün’e Taşköprü’de gösterilen ilgi siyasi liderleri imrendirecek boyuttaydı. Halil Ergün neredeyse bütün Taşköprü halkıyla fotoğraf çektirdi. Ünlü sanatçı hiç kimseyi geri çevirmedi. Geçmiş yıllarda “Halil Abi çok ünlü olmak nasıl bir şey” diye sormuştum o da yakınarak:

-Fazla iyi bir şey değil! demişti.

Taşköprü’de gördüm ki, büyük şöhretini yakasında küçük bir rozet zarafetiyle taşıyor, her yaştaki hayranıyla eşit düzeyde ilişki kuruyordu.

Festivalin finalinde bütün halk dansları ekipleri etkinlik alanında bir araya geldiler. Sunucu Emrah Uslu “şimdi” dedi:

-Dansçılarımızın bir sürprizi var!

Herkes nefesini tuttu. Ne yapacaklar diye beklerken kolonlardan çok tanıdık bir türkü yükseldi. Meksikalı, Polonyalı, Ukraynalı, Yunanlı, Kıbrıslı ve Türk dansçılar “Erik dalı” ile koreografisi çalışılmış bir dansla oynamaya başladılar. Başkan Hüseyin Arslan ile birlikte protokol sıralarında oturan büyükelçiler dahil herkes, 400 kişilik dev dans ekibine katılınca bütün şehir dalgalandı. Alandaki farklı ulusların aynı ritimle bütünleşmeleri bir anda türküye bir de unvan verdi:

-Barış dalı!