(103 Emekli amiral en iyi bildikleri konuda endişelerini bildirmiş. Yorum:Darbe Çağrısı)
Atinalı zengin -Aristokrat- ailelerin kendi aralarında ki “Tiranlık” savaşı, her seferinde kanla sonuçlanan baskın ve isyanlara dönüşüyordu.
Bunlardan biri de, bir olimpiyat şampiyonu “Kylon”un Atinalı zenginleri de yanına alarak çıkardığı isyandı. Akropolis’i ele geçirmek istediler ama “Megakles” tuzak kurarak tüm isyancıları yakaladı. İsyancılar teslim olma sözü verdiler ama dua ederken Megakles hepsini öldürttü.
Akropolis’teki bu Tiranlık yarışı, zenginlerin birbirleri ile savaşı şeklinde gelişiyor, yoksul halklar da bir ekmek yemek için bu savaşın taraftarı oluyorlardı.Yani, güçlünün güçlü ile “liderlik” savaşı,Atina’yı sömürmek isteyen“zenginlerin savaşı” olarak sürüp gidiyordu.
“Dragon Yasaları”denilen yasalar hep zenginlerin çıkarlarına göre şekilleniyordu. Pazardan sebze çalan adamın da, bir insan öldüren adamın da cezası ölümdü
Savaştan, kargaşadan, ölümlerden usanan halk, Yunan’ın yedi büyük düşünüründen biri olan Solon”u yeni bir Anayasa yapmakla görevlendirdi. Bu Anayasa dünya literatüründe ilk “Demokratik Anayasa” olarak kabul edildi.Kimilerine göre bu Anayasanın uygulandığı devirden daha fazla hiçbir dönem “Demokrasi” en üst seviyede yaşanmamıştır…
Solon’un Anayasasının temelinde “Zenginleri barıştırmak” yatıyordu. Zenginler arasındaki Tiranlık savaşı son bulmuştu. Solon’a göre iktidara gelebilmek için soy üstünlüğünden çok zenginlik önemliydi. Ülkeyi yönetmek zenginlerin hakkıydı. Solon “vatandaşlık” tanımını da buna göre şekillenmişti.
Solon,“Kanunlar örümcek ağına benzer. Güçsüz ve hafif olanlar yakalanır, ağır olanlar ise onu parçalayıp geçer,”diyordu.Galiba bu mantık günümüzde hala geçerli.
Solon’un kanunları yeterli olmayınca, “Kleisthenes”, güçlü ailelerin siyasi konumlarını yeniden tanımladı.Atina’da dört büyük aileyi bölerek, bunlardan başka “zengin aileler” meydana getirdi ve onları şehir, kıyı ve kırsal bölgelere yerleştirerek deniz, tarım ve üretimle uğraşmalarını sağladı. Böylece aralarındaki rekabeti ortadan kaldırarak,“siyasi bütünlük” sağlamaya çalıştı.Yani, Batı tarihinde siyasi bütünlük, huzur, adilce yaşam sadece zenginlerin anlaşmasına, kaynakları ortaklaşa sömürmelerine bağlı.
Zamanla yasalar biraz daha geliştirerek yasama ve “mahkemelere halkın katılımı sağlandı. Ama “halk” dediğimiz de, yine zengin ailelerdi. Bu zengin aileler kura ile seçilip, eşit sayıda katılım sağlıyorlardı. Halk meclislerinde yasa tekliflerini görüşen kurul 500 kişiden oluşuyor ve bu 500 kişi de her aileden seçilen 50 kişilik gruplardan meydana geliyordu. Ordu’nun düzenlenmesinde de yine komutanlar zengin ailelerden seçiliyor, başkomutanlık görevi de en zengin aileye veriliyordu.
Savaşanlar mı? Ha, bakın orada da tam bir eşitlik vardı. Garibanlar kahramanca savaşmak hakkına sahipti.
Demokrasinin gelişim tarihi çok uzun. Detay istiyorsanız Oğuz Tekin’in, ”Eski Yunan ve Roma Tarihine Giriş adlı kitabını okuyun.
Ben okuyunca anladım ki, demokrasimiz 21.yüzyılda çok yol kat etmiş. Artık anayasamız bile var.
AMA…
• “KALDIRIN BU ANAYASAYI,” DİYEN DE VAR
• “ANAYASAYA SAYGI DUYMUYORUM, UYMUYORUM DA,” DİYEN DE.
ZATEN O KADAR ÇOK GELİŞTİK Kİ…
• ANAYASA’YA DA, HİÇ BİR YASAYA DA İHTİYACIMIZ YOK.
• BURASI DEMOKRATİK BİR ÜLKE.
EY, 103 EMEKLİ AMİRAL..
• ZATEN 65 YAŞ ÜSTÜSÜNÜZ, SUSUN OTURUN OTURDUĞUNUZ YERDE.