Açıklamadan önce iddianamenin iktidar gazetelerinde yer alması “çok acayip” karşılanmadı. Çünkü bu yöntem iktidar ve onun tüm aparatları tarafından yıllardır uygulanıyor.
İddianamenin içeriği konusunda hukukçular ve davanın muhatapları aynı yorumu yapıyorlar:
-İddianame değil, siyasi muhtıra!
İBB Başkanı Ekrem İmamoğlu da ilk değerlendirmesinde “237 gündür üzerinde tepindikleri yolsuzluk, rüşvet, iftiralarından çıkıp CHP’yi hedef almaya vardılar” dedikten sonra hissiyatını şöyle açıkladı:
-Yazıklar olsun!
İddianamede Ekrem İmamoğlu için 840 yıl ile 2 bin 430 yıl arası hapis cezası talep ediliyor. Dünya şu anda Milattan Sonra 2 bin 25 yaşında!..
Şaka gibi!
İmamoğlu’na 143 ayrı suç (!) atfediliyor. Ancak gerçek anlamda İmamoğlu’nun “üç büyük suçu” var:
-2019’da iki kere 2024’te de bir kere İstanbul’da, Tayyip Erdoğan’a karşı seçim zaferiyle, AKP’yi ve adaylarını yere serdi!
İddianame İBB Başkanını “suç örgütü lideri” haline getirip çevresinde yer alan herkesi “suç örgütü üyesi” olarak itham ediyor.
31 Mart 2024 Yerel Seçimlerinde Ekrem İmamoğlu’na İstanbul’da 4 milyon 432 bin 862 kişi oy verdi.
Onun Cumhurbaşkanı adayı olmasını için de 15 milyon 492 bin 721 kişi irade beyanında bulundu.
Bu kişiler de AKP’li bakış açısıyla zanlı olabilirler!
İddianame de CHP’ye yönelik, demokrasi bakımından çok tehlikeli satırlar yer alıyor. Genel Kurullarda İmamoğlu ile birlikte hareket edenlerin başsavcı “suçlu” olmasını arzu ediyor. Genel kurullarda olması gereken farklı ekiplerin mücadeleleri, parti içinde demokrasinin göstergesidir. CHP bu açıdan bütün partilerden daha başarılıdır. Mesela çeyrek yüz yılık AKP’de böylesi yarışlar hiç görülmedi, duyulmadı. AKP Kongrelerinde sandıklar kurulur, delegeler oy verirler ama değişik oy çıkmaz. Orada parti içi demokrasinin tek ölçüsü vardır:
-Erdoğan ne derse o olur!
Şimdi bu modelin ülke geneline yaygınlaştırılması gündemde… İmamoğlu ile gönül bağı kuranlar da “suç örgütü üyesi” kabul edilirse Türkiye’nin yüzde 60’ını zanlı haline getirmek işten bile değildir.
Bu ürpertici planlama uygulama imkânı bulursa ülke hapishaneleri yetersiz kalabilir. Artık azınlık iktidarı haline gelen AKP’nin karşıtları için yeni tesisler gerekebilir:
-Toplama kampları!
BARTIN BAHARI
Geçtiğimiz hafta Bartın 27. Kitap Fuarı vardı. 31 Ekim’de başlayan fuar 9 Kasım’da sona erdi. Belediye Başkanı Muhammet Rıza Yalçınkaya 1999’da ilk kez seçildiğinde başlattığı etkinlik aralıksız günümüze kadar sürdü.
Bartın’ın gelmiş geçmiş belediye başkanları arasında özel bir yeri olan Yalçınkaya, iki dönem hizmetten sonra 2011 ve 2015’te CHP Bartın milletvekili olarak TBMM’de görev yaptı. 2024 yerel seçimlerinde 17 yıl aradan sonra yeniden Bartın’ın başına geçti.
Bartın Kitap Fuarı nicelik olarak küçük nitelik bakımından büyük bir organizasyon… Bartın Belediyesi Kültür Müdürü Şükrü Dursun başkanlığında görev yapan düzenleme komitesinde, Mustafa Şahin, Noyan Erözçelik, Oral Yılmaz, Kemalettin Çetin, Mehmet Demircioğlu ve gazeteci Arif Üçler yer aldılar. Bazı belediyeler böylesi organizasyonları genel olarak özel şirketlere havale ederler. Bartın Belediyesiyse her şeyi “iç yapım” olarak yıllar önce çözmüş.
Fuarın niteliğine gelince… Doç. Dr. Ekin Kadir Selçuk ile birlikte katıldığım Eski Kültür Bakanı Fikri Sağlar söyleşisinde Bartın Kültür Merkezinin büyük salonu tamamen doluydu. Ortak çalışmamız “Siyasetin Onurlu Yolu Fikri Sağlar” (Kırmızı Kedi Yayınevi) kitabı eksenli toplantıyı son derece dikkatli izleyen bir kitle vardı. Sorularıyla da ciddi katkılar yaptılar.
Altını çizmem gereken bir ayrıntıdan söz etmek istiyorum. Genel olarak belediye başkanları açılışları yapıp ortadan kaybolurlar! Bartın’da ise Başkan Yalçınkaya bütün söyleşileri en ön sırada pür dikkat dinlemeyi hiç aksatmadı.
Mevsim yavaş yavaş kışa evrilirken Kitap Fuarı şehirde güzel bir iklim yarattı:
-Bartın Baharı!
