Ulusal bilinç, bir ulusu oluşturan her bir bireyin, kendisini o ulusun kopmaz parçası olarak görme duyarlığıdır. Bu, yalnızca aynı toprak üstünde yaşamak değil, ortak bir yazgıyı, aynı dili, öz kültürü paylaşma, bu değerlere gönülden bağlanma yetisidir. Bu olgu, bireyin ben duygusunu aşarak, biz duygusunu benimsemesidir. Bir başkasının derdini kendi derdi sayma, ulusun bağımsızlığını, toprağının bütünlüğünü kendi varlığı sayma erincidir.
Üretici açısından bakarsak: Ulusal bilinç; yabancı tohumlara, dışardan gelen usullere karşı öz tarımımızı koruma çabasıdır. Kendi çiftçimizin ürününe sahip çıkma, kendi yurdumuzun suyunu, toprağını kirletmeme sorumluluğudur. Bu bilinç, üreticinin varlığını sürdürme, ulusun kendine yeterliğini sağlama gücüdür. Ulusal bilinç, bağımsız yaşama tutkusunun ta kendisidir.
***
Ulusal bilincin çağdaş anlamını var eden önder Mustafa Kemal Atatürk’tür. O, çökmekte olan bir düzende, yurdu işgalden kurtarma çabasını, toplumsal bir diriliş ile birleştirmiştir. Atatürk, ulusun varlığını, yalnızca askeri başarıya değil, bilime, kültüre, en önemlisi ekonomik bağımsızlığa dayanan bir bilince bağlamıştır.
"Ulusal benliğini bulmayan uluslar, başka ulusların avıdır" sözü, bu bilincin var olma koşulu sayıldığının göstergesidir. Özellikle tarımı, ulusun geleceği saymış; çiftçiyi destekleme, yerli üretimi yüceltme ereği, ulusal bilincin somut uygulaması olmuştur. O, sömürgeci güçlere bağımlı kalmama, kendi öz kaynaklarımızı değerlendirme, böylece tam bağımsız bir ulus olarak yaşama tutkusunu, tüm yurda yaymıştır. Onun kalıtı, kendi toprağına, emeğine sahip çıkan her üreticinin geleceği koruma çabasında yaşamaktadır.
***
Ne yazık ki, günümüzde ulusal bilinç, sosyal ağlar başta olmak üzere türlü araçlarla yıpratılma süreci yaşamaktadır. Özellikle Büyük Önder Atatürk'e yönelik saygısız eylemler, kurutuluş yıllarına saldırı, ulusun kurucu değerlerini hiçe sayma girişimleri; ortak paydamızı zayıflatma amacı taşımaktadır. Bu tür eylemler, yalnızca geçmişe değil, bağımsızlığın dayanağı olan öz geleceğimize de zarar vermektedir. Bilinçli bir yıpratma süreci, genç kuşakları ulusal duruştan uzaklaştırma, yabancı ideolojilere, dışa bağımlı düşünce biçimlerine yönlendirme tehlikesini doğurmaktadır.
Ulusal bilincin yitimi, yerli üretimin değersizleşmesi, topraklarımızın başkalarına açılması, çiftçinin sesinin duyulmaması gibi olumsuz sonuçları beraberinde getirecektir. Unutulmamalıdır: Bir ulusu parçalamanın en kolay yolu, ortak değerlerine olan saygıyı yok etmektir. Bu yüzden üreticinin yurduna, emeğine sahip çıkma direnci, ulusal bilinci koruma savaşının ta kendisidir.
***
Ulusal bilincin yaşamsal önemi, geçmişte önemli bir devlet erki tarafından da görülmüştür. Yıllar önce Turgut Özal, Japonya’yı ziyareti sırasında, Japon gençlerinin bilime, gelişime olan derin bağlılıklarına, çalışma yöntemlerine tanık olmuştur. Bu durumu görünce, Japon uzmanlardan oluşan bir kurulu Türkiye’ye araştırma yapmaya çağırmış, "bizim gençlerimizin neyi eksik” diye sormuş.
Yapılan incelemeler sonunda, Japon araştırmacıların vardığı sonuç çarpıcıdır, "gençlerinizde ulusal bilinç eksikliği var." Bu yanıt, gelişmenin, kalkınmanın, teknolojik atılımın yolunun, yalnızca bilgi birikiminden değil, öncelikle ulus olma erincine sahip çıkmaktan geçtiğini acı biçimde göstermiştir. Ulusal bilinci yitiren bir toplumun, kendi geleceğini kurma gücünü yitireceği, üretimdeki sürekliliği sağlayamayacağı gerçeği, bu olay ile somutlaşmıştır.
***
Ulusal bilinç, bağımsızlığımızın, tarımsal kendi yeterliğimizin, gelecek kuşaklara bırakılacak onurlu kalıtın özüdür. Japon uzmanların da belirttiği gibi, kalkınmanın ilk koşulu; ortak değerlere sıkı sıkıya sarılma, yurt toprağını öz malımız sayma erincidir. Bugün kültürel saldırılar, tarihi çarpıtma çabaları ile sarsılan bu bilinci yeniden güçlendirme borcumuz vardır.
Tarım alanlarımızı, tohumlarımızı, suyumuzu koruma savaşımız; Atatürk’ün gösterdiği yolda, tam bağımsız yaşama tutkusunun ta kendisidir. Kendi dilimize, öz kültürümüze, öz ürünümüze sahip çıkma; ulusal bilincin en büyük eylemidir. Bilinçli her üretim, bilinçli her yurttaşlık davranışı, yurdun geleceğini güvence altına alma çabasıdır. Unutmayalım: Güçlü bir ulusal bilinç, değerlerin korunması, geleceğin ayaklarının sağlam yere basmasıdır.
