16 Temmuz 1926’da Atatürk’e bir suikast düzenlendi. Tarihi “İzmir Suikastı” diye geçti. Ardından Atatürk, “Benim naçiz vücudum bir gün elbet toprak olacaktır. Fakat Türkiye Cumhuriyeti ilelebet payidar kalacaktır,” dedi ve ekledi,” Bir gün elbet öleceğim. Milletim beni nereye isterse oraya defnedebilir. Ancak ben mezarımın karşısında her daim dalgalanan Türk Bayrağı görmek isterim.
Anıtkabir mimarları, bu sözleri vasiyet kabul ederek Atatürk’ün mezarını bayrağımızın her an dalgalandığı Ankara Kalesinin karşısında planladılar..
Mezar Odası Anıtkabir’deki sembolik mozelenin 7 metre altındadır. Saygı duruşlarının yapıldığı saygıların sunulduğu sembolik mozele boştur ve Atatürk söylediği gibi o dönemin 67 vilayeti ile Selanik’teki Atatürk evi, Kore’deki Türk şehitliği, Kıbrıs ve Süleyman Şah’ın Mezarı’ndan gelen toprakların harmanlandığı mezara konulmuştur.
Mezar çok anlamlı bir mesaj vermek için sekizgen şekilde düzenlenmiştir.. Sekizgenlik sonsuzluğun ve ölümsüzlüğün simgesidir .
Kurtuluş Savaşı Müzesini gezenler, aslında mezarın önünden geçerler ama mezarı dışarıdan görmek mümkün değildir.
Mezar kırmızı sandukanın içindedir ve etrafındaki sarı pirinç vazoların içinde pirinç vazolarda, Türkiye'nin 81 ilinden, KKTC ve Azerbaycan'dan getirilen topraklar yer alır. Bunlar sıradan topraklar değildir. Mesela İzmir’den gelen toprak Atatürk’ün annesinin mezarından, Çanakkale’den, Sakarya’dan gelen topraklar savaş meydanlarından alınmıştır. Vazo sayısı önce 67 iken sonradan il olan yerlerden getirilen topraklarla sayısı 81’e çıkarılmıştır.
Mezarının karşısı Türk bayrakları ile donatılmıştır ve kapısından Atatürk’ün askerleri nöbet tutar. Mezar ancak Genel Kurmay’ın izniyle açılabilir.
“Büyük ölülere matem gerekmez. Fikirlerine bağlılık gerekir.” Anıtkabir bir yas alanı değil, saygı sınma makamıdır.
MEKANI CENNET OLSUN DEMİYORUM ÇÜNKÜ O GİTTİĞİ YERİ ZATEN CENNET YAPAR.
