KUPA SAHİBİNİ BULDU
Manşet Haber 5.09.2016 09:15:46 0

KUPA SAHİBİNİ BULDU

KUPA SAHİBİNİ BULDU

Adana Büyükşehir Belediyesi, Karaisalı Belediyesi ve Karaisalılılar Derneği’nin ortaklaşa düzenlediği 5. Geleneksel Kızıldağ Yaylası Futbol Turnuvası sona erdi.

Başlama vuruşunu MHP’li Adana Büyükşehir Belediye Başkanı Hüseyin Sözlü ile Karaisalı Belediye Başkanı Saadettin Aslan’ın yaptığı turnuvada dereceye giren takımlara kupaları CHP Adana Milletvekili Zülfikar İnönü Tümer,  Seyhan Belediye Başkanı Zeydan Karalar ile Karaisalı Belediye Başkanı Saadettin Aslan verdi.tumer_karaisali_futbol (3)

5. Geleneksel Kızıldağ Yaylası Futbol Turnuvasında şampiyon olan Turuncu takıma kupasını ve futbolculara madalyalarını veren CHP Adana Milletvekili Zülfikar İnönü Tümer, “En zor zamanlarda kardeşliğimizi pekiştirecek en önemli unsur spor” dedi.karaisali_futbol_turnuva_koyler

Tümer, adı yazılı forma için Karaisalılar Dernek Başkanı Sadi Çetin ve yönetim kurulu üyelerine teşekkür ederek,  “Spor, din, dil, ırk, renk ayrımı gözetmeksizin insanların birbirleriyle dostluk ve kardeşlik bağlarıyla kenetlenmelerini sağlıyor. Köyler arası futbol turnuvası en ücra köşelerde yaşayan vatandaşlarımızı bir araya getirmesi bakımından son derece önem taşıyor.” şeklinde konuştu.tumer_karaisali_futbol (3) tumer_karaisali_futbol (1)

 

YAZARLAR

İfral TURGUT

BAHARI BEKLERKEN Hüseyin Öğretmen Artvin’e atanmıştı. Kendisini sevdirdi yeni tanıdıklara. Derin dostluklar kurdu. Ev sahibi ile de dost olmuştu. Hüseyin’i evladı gibi seven ev sahibi artık evlilik zamanının geldiğini söyleyerek onu Melahat ile tanıştırdı. İki genç birbirlerini beğendi ve evlenmeye karar verdiler. Hüseyin bu durumu ailesine bildirdi ama ailesi bu durumdan hiç memnun olmadı. Şiddetle karşı çıktılar. Çünkü kendilerinin de bir gelin adayı vardı. Tüm engelleme çabalarına rağmen Hüseyin Melahat ile evlendi. Uzun yıllar evli kaldılar ve iki çocukları oldu. Yaşananlar çeşitli problemler doğuruyor, problemler, beraberinde sağlık sorunlarını getiriyordu. Yıl, 1984. Bir gün kapı çalındı. Gelen kendisinden 12 yaş küçük, ama gençlik yıllarında birlikte futbol oynadıkları Sami Demirtuna idi. Sami yıllardır Almanya’da çalışıyordu. Orada meslek okuluna gitmiş, terapist olmuştu. Sami, “Nasılsın ağabey,” diye sorunca. Hüseyin, ona uzun uzun baktı… Bakışlarında hayata karşı duyduğu küskünlüğü, kırgınlığı ve tükenmişliği vardı. Cılız bir sesle, “Yorgunum dostum, yorgunum. Vefasız yıllara, vefasız yakınlarıma dargınım ,” dedi. Sami, Hüseyin’in elini tuttu, “Merak etme iyileşeceksin, yine tüm dostlar bir araya geleceğiz,” dedi. Sonra kalktı, kapıda veda ederken, Melahat Hanım, hastalığın adını söyledi: Kanser. Soğuk bir geceydi. Sami o gün yaşadıklarından çok etkilenmişti. Bir kağıt kalem aldı eline ve içini döktü kağıda. Şiir bittikten birkaç gün sonra, tekrar gitti arkadaşının yanına ve şiiri okudu. Hüseyin mutlu olmuştu. Sevindi, teşekkür etti. Daha sonra Sami şiiri, Selçuk Tekay’a verdi. Şiir aylar sonra şarkıya dönüştü. Sami bu sefer şarkıyı telefonda Hüseyin’e dinletmek istedi. Heyecanla çevirdi numaraları. Telefondaki ses buz gibiydi: “Hüseyin Beyi kaybettik.” Baharı beklerken ömrüm kış oldu Gözümde her zaman biraz yaş oldu En güzel duygular bana düş oldu Yorgunum dostlarım yorgunum artık Vefasız yıllara dargınım artık Tutmadı ellerim sıcak elleri Duymadım aşk denen tatlı sözleri Taşıdım gönlümde acı izleri Yorgunum dostlarım yorgunum artık Vefasız yıllara dargınım artık İçimde ateşler söndü kül oldu Aşk bahçem kurudu sanki çöl oldu Yar bildim o bile bana el oldu Yorgunum dostlarım, yorgunum artık Vefasız yıllara dargınım artık. HÜSEYİN’E KENDİNİ ANLATAN ŞARKIYI DİNLEMEK KISMET OLMADI. • AMA SİZ O ŞARKIYI SÖYLERKEN VEYA DİNLERKEN HÜSEYİNİ ANARSINIZ HERHALDE.

30.8° / 18.5°