NEREDEN BAKARSANIZ- BAKIN TUTARSIZLIK…
Covid 19 nedeniyle yaşamını yitirenlerin sayısı bir milyonun altında olmasının etkisi, “neden ikimilyonu aşan grip için düşünülmedi” sorusu akılları karıştırmış olsa da; işin komplo yanından kazanç elde edenlerin istemi doğrultusunda algı oluşturulması sürüyor!
Daha ilk günden, virüsün ortaya çıkma ya da yayılma hızıyla birlikte, aşı çalışmalarına ilişkin gelişmelerin duyuruları yapıldı.
Birçok “aykırı” nitelendirilen “ses” yapılan duyuruları “önceden hazırlık” biçiminde yorumlarken, dünya üzerindeki rantı ellerinde bulunduranlar “hep bir ağızdan” kınama/ yadsıma eylemini seçmekle kalmayıp, “gülünç” olmakla suçladılar!
İnsanları, yaşam alanlarının uygunluğuna/ yeterliliğine bakılmaksızın, herkesin boğazda/ geniş bahçeli evlerde yaşadıklarını var sayarak, “doyumunu” sağladığı gelir elde ettiğini düşünerek “evde kal” uyarısı yapanları dinledik!
Bulaşın yaygınlaşmaması için “maske, sosyal aralık, temizlik” üçleminin baskı aracı olarak kullanılmasına tanık olurken, bir yandan da deniz kıyılarını canlandırmak/ futbol alanlarını ayağa kaldırmak/ avemeleri unutturmamak adına bankaların kredi musluklarının açılarak “üçlemin” çiğnendiğini gördük!
Her şey karmaşık…
***
Düşünmeyen var mı bilmiyorum…
Sağlık Bakanlığı ile TTB’nin açıklamaları medyada sıkça yer alıyor.
Açıklanan olgu sayılarındaki “anlaşmazlık” yurttaşı mutlaka karmaşaya sürüklüyordur!
Kimin dediklerine inanılacak, yaşanan karabasanın Yıldırım escort bastırılmaya çalışılması “doğru” düşünmeyi ne denli baskılayacak, içinde bulunulan psikoloji yurttaşta nasıl bir tepkiye neden olacak?
Toplumun içine iteklenen “salgın” olgusunun insanlarda oluşturduğu “yitimin” ya farkında değiller, ya da “yitimin” olmasına baştan kayıtsızlar!
Yaşananlardan dolayı yedisinden-yetmişine duyarlılıkları bezdirilmiş, yarın ne olacağı konusunda baş döndürücü açıklamaların etkisiyle gelecek “aşı” müjdesine yönlenmiş, her gelen “yeni” bilginin umutları parçalarcasına yaşamın içinde yer bulması karşısında içine kapanmış toplumlar…
Nereye dek sürer bu?
***
Her şeyi bir yana bırakalım…
Yeni yetişen kuşağın, dün ile geçmiş arasında yapacağı “ayrım”, salt bir “maske” konusuyla bile düşündürücü yanı öyle tanımsız ki…
İlkokul çağındaki çocuklara “dün gibi bir yaşam yok” olgusunu anlatmak, gelecekte “bu günleri” sorgulamasının nedenlerini öğrenmek acı değil mi?
Bugün yaşananları “nasıl” bir tümce kurarak anlatılabilir?
Geçmişte yaşanan “kuş gribini” anımsamayan yoktur!
O dönemin “iktidarlarının”, toplumun üzerine baskı kurarak “herkes kuş gribi aşısı olmak zorunda” baskısı karşısında; medyada isimleri bilinen “ünlülerin”, toplumun Korkuteli escort tepkisine karşın, kollarını uzatarak “aşılandıkları” kareler çıkarılmıştı karşımıza!
Birkaç yıl sonra, Dünya Sağlık Örgütü’nden bir “çatlak” ismin, “kuş gribi aşısı nedeniyle, gelişmekte olan ülkeleri yönetenlerin de çabasıyla milyar dolarlar kazandık” sözünü duymuştuk!
“Aşı olmak zorundasınız” diyenleri “o gün” ortada göremedik!
Olgu sayısının da, “olgu sayısı” denirken nelerin öne çıkarılmaya çalışıldığının da, bu güne değin birçok hastalık nedeniyle yaşamlarını yitirenlerin “neden” ortadan kalktığının da, milyonlarca öğrenicinin “eğitimine” kement vurulmasının da “gelecekte” tanımlanması istenecektir!
***
Covid 19 üzerine yapılan açıklamaların, özellikle de birbiriyle çelişen/ birbirini yalanlayan sayıların, yurttaşın yaşamını sürdürmelerinde nasıl yaralar açacağı biliniyor olmalı…
Günlük açıklanan “güncel covid 19 tabelasında” yer alan rakamların, “tartışma” oluşturmayacak biçimde duyurulmasının kime/ nasıl bir “yarar” sağlayacağı düşünülüyor?
Ya da, açıklamaların “tartışma” oluşturmayacak biçimde/ saydam yapıldığı doğruysa; bilimsel verilere dayanarak konuşanların ileri sürdükleri sayılar kimi haklı çıkarak?
Nereden bakarsanız- bakın tutarsızlık…
Nereden bakarsanız-bakın karmaşa…
Peki, iki tartışmanın ortasında kalan yurttaş “olanları” nasıl Kumluca escort anlayacak?
Peki, iki tartışmanın ortasında kalan yurttaş “yaşananlara” nasıl karşı koyacak?
Buna bir de “aşı” konusunda her gün gelen “yeni” buluşları ekleyin!
Sevinecek yerlerim “öyle” bir ağrıyor ki…
