Nadide Gülpınar, şair… 2000 Yılı, Şiir Festivali için Akçay’a gider. Villa Bella'da kalacaktır. Bahçede otururken, yanına gelen esmer adam; kendini tanıtır:
-“Hoş geldiniz hanımefendi. Ben Cemal Safi, buranın sahibiyim,” Nadide Hanım da,
- “Ben de Nadide Gülpınar, festival için Mersin'den geldim,” diye kendini tanıtır.

Safi: tanımıştır Nadide Hanım’ı. Şiirlerini okumuştur. Nadide Hanım da birçok güftesi bestelenen Cemal Safi’yi tanımıştır. İkisi de mutlu olmuştur bu tanışmadan

Nadide Gülpınar, festivalin devam ettiği o bir hafta içinden şiirden çok, Cemal Bey’i düşünür. Ama duyguları ele verir Nadide’yi. Bir arkadaşı fısıldar kulağına,
-“Nadide sen âşık oldun, kime diye sorma. O cevabı benim yerime sen ver, ismini sen söyle kendine.” Nadide sadece gülümser.

Artık şiirlerini pembe kâğıtlara yazmaya başlamıştır. Açılmıştır Safi’ye. Zaman zaman telefonlaşırlar ama hiç “aşk” sözcüğü etmezler. Zaten Cemal Bey hiç oralarda değildir.

Nadide hanım, bir gün aniden Ankara'ya gider. Safi’nin bürosu şiir ve müzik dostlarıyla doludur. Sohbetler yapılır, anılar anlatılır, şiirler okunur. Dönüş vakti gelmiştir. Nadide bu duygu adamından bir şeyler bekler ama gelen bir şey yoktur. Boynu bükük döner Mersin’e.
.
Bir gün, Cemal Bey nasılsa,
-“Kış geçsin, İlkbahara geleceğim, bekle,” der.

Nadide Hanım, bekler, Mersin sahillerinde. Kış geçer, ilkbahar geçer, hatta yaz geçer. Ama gelen yoktur. Onuru zedelenmiştir. Gönlünün isyanını kağıtlara döker. Almaz mantığı. Mantığına söz geçirdiğinde kalbi itiraz eder. Sorar, “Okyanus mu iki şehrin arası,” diye

Kelimelere can veren Nadide, karşılıksız aşkının Akdeniz'den de okyanuslardan da büyük olduğunu düşünür.Şiir baştan sona sitemdir. Bir dostu şiiri, okur. “Çok güzel. Tanıdığım genç bir kemani bestekâr var, ona vereceğim,” der.

O bestekâr. Talat Er’dir Besteler şarkıyı. Önce Coşkun Sabah; sonra da eşi Ayfer Er okur TRT’de. Makamı: Kürdi; Usulü: Düyek

İlkbahara bekle beni demiştin.
Hiç mi orda Kış, Bahar'ı bulmuyor?
Düşlerin mi yoksa sen mi değiştin?
Ayrılıktan aşka sıra gelmiyor.

Okyanus mu iki şehrin arası?
Kaç saatlik yol ki şunun şurası?
O verdiğin ümitlerin süresi,
Her nedense bitmek nedir bilmiyor.

Gün kavuştu ikindiye vakit dar.
Bir öpüşten, dokunuştan ne çıkar?
Güzelliğin aşkım kadar aşikar
Mazeretin bu gerçeği silmiyor.

BİR SÜRE SONRA,

• AYFER–TALAT ÇİFTİNİN BİR ÇOCUKLARI OLUR, ADINI “OKYANUS ECE” KOYARLAR.

• BENİMSE, YORUMUM YOK.



softexen.com