Tekkeler, zaviyeler, tarikatlar, cemaatler günümüzde daha da tehlikeli bir hal almıştır. Neden?
Devlet ve halk olarak bir 15 Temmuz FETÖ travması yaşadık. Yaşanan bu travmanın siyasi boyutu, FETÖ ile AKP niniçiçe olması, birlikte çalışmaları, “ne istediniz de vermedik” söylemleri başka bir tartışmanın konusudur.
FETÖ terör örgütü bildiğimiz tipik bir tarikat yapılanmasıdır. Başındaki şahıs kendince bir mehdi/mesih, kurb-u azamdır. Cemaatinin ilahi bir görevlendirme ile çalıştığına müritlerini inandırmıştır.
Ayrıca Irak Şam İslam Devleti (IŞİD) ve Özgür Suriye Ordusu (ÖSO) gibi Ortadoğu’da cirit atan, bölgeyi kan gölüne çeviren, kendileri gibi düşünmeyen her türlü düşünceyi hunharca yok eden islami terör örgütleri de dinden beslenen örgütlerdir.
Başkanlık sisteminde 50 artı 1 den dolayı bir oy bile çok önemli olduğundan, siyaset kurumu tarikatları oy deposu olarak görmektedir. Siyaset tarikatlara değil, tarikatlar siyasete yön vermektedir. Resmi din eğitiminin verildiği imam hatip liseleri ve ilahiyat fakültelerinde görev yapan hocaların tarikat yapılanmaları baskındır.
Bu tarikat, tekke ve cemaatler blok oylara sahip oldukları için siyasetçilerle pazarlığa otururlar. Şu kadar müridimiz var, cemaatimizin şu kadar oyu var” diyerek pazarlığı yüksekten açarlar.
Pazarlıkta anlaştıkları zaman ehli kâmil olan şeyhler gece uykuya yattıklarında rüyalarında peygamberi görürler sabah uyandıklarında kararı müritlerine açıklarlar.
“Oylar şu partiye verilecek, bu konu tartışmaya kapalıdır, çünkü emri peygamber vermiştir” diyerek siyaset ve dünyalık devşirirler.
Bu süreç al takke ver külah misali tarafların işine geldiği sürece devam eder. Tıpkı ülkemizde 1950 seçimlerinde iktidara gelen Menderes Hükümeti ve devamında Demirel Hükümetlerinde yaşandığı gibi.
Ülkemizde Diyanet, tarikat, tekke, zaviye vb. yoluyla halkın sırtından geçinen ulema, Mustafa Kemal’i ve Cumhuriyeti sevmezler. Neden mi?
Bunlar tarihin hiçbir devrinde savaşa katılmamışlardır. Kurtuluş savaşında ülkemizde beş bin civarında medrese ve bu medreselerde bir ordu büyüklüğünde genç vardı.
Halk kan içinde yüzerken, halkın çocukları Anadolu için canını verirken bu sarıklılar ‘ekmek elden su gölden’ yan gelip yatıyordu. Üstüne üstlük, KuvvayıMilliye’nin de aleyhine çalışıyorlardı.
Sonra Cumhuriyet bunları askere aldı ve ayrıcalıkları sona erdi.
Şimdi ise üç ordu büyüklüğündeler. Yine 'Bir dönüm bostan, yan gel oğlum Osman'. Yine Cumhuriyetin aleyhinde çalışıyorlar.
Bunlar çok güçlendikleri zaman bizzat siyasi erki kendileri ele geçirmek isterler. Çünkü doğada olduğu gibi siyasal ve toplumsal yaşam da boşluk tanımaz.Siyasal erki ele geçirmek için de gerekirse teröre başvurmak dahil her türlü yöntemi kullanırlar.
Gün gelir, uluslararası konjoktür de uygunsa, yani “ılımlı islam” adıyla yürürlüğe konulan Büyük Ortadoğu Projesi (BOP) kapsamında önlerindeki bütün demokratik engeller temizlenerek iktidara taşınırlar.Hatta BOP un eşbaşkanı yapılırlar.
Halidi Bağdadinin baş müridi el Hani: “Amaç gerek gizli, gerekse aşikar yönetimi elde etmek, kaleleri ve ülkeleri ele geçirmektir” diyor.
Hint alt kıtasındaki on binin üzerindeki Diyobend medreseleri Taliban’ın militan kaynağıdır. Buralarda verilen eğitim Hanefi, yani ülkemizdeki kasik din eğitimidir ve Nakşidir. Ülkemizdeki tarikatların kahir ekseriyeti de aynı ekole mensuptur. O halde ülkemizdeki Nakşilerin bir tık sonrasında silahlı Taliban olması çok uzak ihtimal değildir.
Yazıya son verirken sizi bir fıkra ile güldüreyim.
Toroslarda aşiret beyinin çadırına sahte bir sofu misafir olur. Sofunun şerefine bir koyun kesilmiş, etler pişerken sohbet koyulaşmış. Bu arada bizim sofu ikide bir “hoşt, hoşt” deyip dururmuş. Sorulduğunda ise “yahu bir köpek Kâbe’nin duvarına işiyor, onu kovalıyorum” der.
Aşiret beyinin karısı ise görmüş geçirmiş bir kadındır. “Sen şimdi görürsün” der. Biraz sonra bir sahanda et ve pilav birlikte servis edilmeye başlanmış. Fakat sofunun sahanına önce et, üzerine tepeleme pilavı doldurmuş ki et görülmesin.
Bizim sofu bir başkalarına bir de kendi tabağına bakar ve “hanımım, bana et vermiyor musun” der. Beyin karısı sofuya döner ve “ulan, Kâbe’ye işeyen iti gören, sahandaki eti görmez mi” der ve sofuya siktiri çeker.
Sonsöz: Görüldüğü gibi günümüzde eskiden cansız varlık olan putlar dirildi ve insan kılığında geziyorlar. Cansız putlar, insanların Tanrı ile ilişkilerinde aracılık görevi yapıyordu. Asıl problem, canlı putlarda.
20 Aralık 2019
Mahmut TEBERİK

Kaynaklar:
1. Diyanetin tarikatlar Raporu. Kaynak yayınları.
2. Tarikat Kuşatmasındaki Türkiye. Rıza Zelyut. Kaynak yayınları
3. Menzil: Bir Tarikatın İki Yüzü. Saygı ÖZTÜRK. Doğan Kitap Yayını.
4. Badeci Şeyh'in Sır Odası. Timur SOYKAN, Kırmızı Kedi yayınevi
5. Şehvetiye Tarikatı. İsmail SAYMAZ. İletişim yayıncılık.