Hani vardır ya,
Nerede o eski günler diye romantiğe bağladığımız anlar. Toplumun hep eskiye bir özlemi vardır.
Fakat iş nesneye geldin mi yeni olsun düşüncesi daha ağır basar.
Arabanın yenisini, mobilyanın yenisi, evin yenisi ama…Mazinin eskisi, askerlik anısı, eski sevgili gibi.
Aslında olay yaşlanma hissiyle beraber özlemdir eskiye.
Hani çok duyarız, nerede o eski Bayramlar veya bizim zamanımızda bumu vardı?
Eski dediğimizde dolanma vardı, duygu vardı.
Mesela iki gün önce Babalar Günü idi, eskiden el öpme ile başlayan duygusal anlar şimdi sanal alemden “Babalar Günü kutlu olsun” mesajlarına döndü.
Birde üstüne herkes Babasının fotoğrafını koymuş.
E, hatırlamakta olsa güzel, fakat kaçımız Babamızın bu günde mezarına gidip bir dua ettik?
Valla çok meşgulüm, hem pazar günü sokağa çıkma yasağı mazereti var.
iki tuşa basarak kutlamak en kolayı, şimdi düşüncem kimseyi eleştirmek değil, yıllar geçtikçe nerelere savrulduğumuzu düşündürmek.
Geçen gün bir yerde gördüm, kaybettiğinizde anlarsınız Babanızın önemini diye, gerçekten hayattayken değerini bildiysek ne ala, yok “dostlar alışverişte görsün” misali sanal alem kahramanı olup kaç kişi beğeni yaptı diye bakmaktan gözün yorulmuyor ne mutlu.
Ama, yinede eski güzeldi Bee, sonunu güzel bitirme adına herkesin Babalar Günü kutlu olsun.
