Türkiye’de pek çok kamu kurum ve kuruluşu stratejik planlarını yasal zorunluluk olduğu için yapar ve sonrasında ciddi bir kamuoyu kontrol mekanizması olmadığı içinde bazı şeyler sözde kalır. Bunun bir örneğini paylaşacağım. Daha önce bir çağrı yaparak Çukurova İlçesinde halk kütüphanesi isteyen gençlerin talebini dile getirmiştim. Olayı takip ve yetkililere konuyu ulaştırmak için 8 Ekim 2016 Tarihinde Bilgi Edinme Yasası Çerçevesinde bir soru yönelttim ve bilgi talep ettim. Özetle bu başvuruda şunları yazmıştım. “Çukurova ilçesi Kalkınma Bakanlığının 'İlçeler Arası Sosyo-Ekonomik Gelişmişlik Endeksi’ne göre Türkiye’nin en gelişmiş ikinci ilçesidir... Türkiye’nin en gelişmiş 2. İlçesi olmasına rağmen bu ilçenin bir halk kütüphanesi yoktur... Türkiye’nin en gelişmiş ikinci ilçesinde bir halk kütüphanesinin olmaması hepimiz açısından üzücüdür. İnsana, eğitime, bilgiye yapılan yatırım en kalıcı ve geri dönüşümü en yüksek olan yatırımdır. Brodosky’nin “kitapları yakmaktan daha büyük bir suç varsa o da onları okumamaktır” sözleri unutulmamalıdır. Çukurova ilçe Belediyesinin kalkınmışlığına yakışır çağdaş bir halk kütüphanesi kurulması talebimize duyarlılık göstermesini ve toplumsal faydası yüksek talebimize olumlu yanıt vermesini istiyoruz. Bu talebimizin 2017 yılı programında yer almasını istiyoruz. Belediyemizin bu konuda çalışması olup olmadığının bildirilmesini bilgilerinize arz ederim. Saygılarımızla”
Aldığım cevap şu şekildeydi. “Belediyemize yapmış olduğunuz başvuru incelenmiştir. Belediyemiz bünyesinde Kütüphane Müdürlüğü bulunmaktadır. İlerleyen zaman içerisinde Kütüphanenin faaliyete geçirilmesi düşünülmektedir. Bilgilerinize rica eder, hayırlı günler dileriz”
İşin Traji-komik tarafı işte bu noktada başlıyor. Çukurova Belediyesinin bir Kütüphane Müdürlüğü olduğunu bu yazıyla öğrendim. Hemen İnternete girerek baktığımda 01.06.2014 tarihinde kurulmuş Kütüphane Müdürlüğü olduğunu öğrenmekten ötürü mutlu oldum ve belediyenin yolunu tuttum. En azından müdürlük vardı ve orada derdimizi anlatacak bir büro ve bürokratlar bulacaktım ama hiçte öyle olmadı. Bu müdürlüğün sadece kâğıt üstünde hayali ve görünmeyen gölge bir müdürlük olduğu gerçeği ile yüzleşmem fazla uzun sürmedi.
Belediyenin stratejik planı, performans programlarına bakınca 2014 yılında okuma salonları ve kütüphane sayısının artırılması hedefi konulmuştu. Planı yapanlar artırılması derken aslında hiç olmadığının farkında değillerdi. 2014 Faaliyet raporunda zaten bu müdürlüğün bilgisayarı, yazıcısı, fotokopi makinası hiçbir şeyi yoktu. 2015 Yılına gelindiğinde yeni bir stratejik plan vardı ve bu planda “Okuyan İnsan Sayısını artırmak” hedefi başlığı altında kütüphane için alan belirlenmesi, Vatandaştan kitap toplanması, kütüphane yapılması hedefleri konulmuştu. Planda yer aldığı için performans programına da bunlar başarı ölçütü olarak konulmuştu. Yeni müdürlüğün toplam bütçe kaynak ihtiyacı 2015’yılında 90 bin TL olarak belirlendi. Kâğıt üstündeki Kütüphane Müdürlüğünün 2016 yılında ise kaynak ihtiyacı 73.000 TL’si personel 14 bin TL’si SGK devlet primi giderleri 10.000 TL’si ise mal ve hizmet alım giderleri ve 3 binde genel yönetim gideri olmak üzere 100 bin liraydı. Peki, sonuç 2014,2015 ve 2016 da belirlenen hedefler ve başarı sıfır.
Sonuçta burası Türkiye ve olur böyle şeyler dediğinizi duyar gibiyim. Sayın Başkana açık bir çağrıda bulunmak istiyorum. Hemen gerçekten uygun bir yer göstermesi durumunda orayı kitaplarla doldurmak üzere vatandaşlar olarak bizler fazlasıyla üzerimize düşeni yapacağız.
Ev ev sokak sokak, işyeri işyeri gezerek gençlerle, öğrencilerle, annelerle, babalarla, kitapseverlerle bunu gerçekleştireceğimize binlerce kitap temin edeceğimize söz veriyoruz.
Sizde hemen ama hemen kütüphane için mekân verme sözü veriyor musunuz? Binlerce insanın isteği olan bu sesleri bu kez duyacak mısınız?