Mahalle yanarken, saçımızı tarattıran Sedat Peker’e teşekkür, münasiptir..
Tatsız bir örnek ama, Sovyet Rusya dağıldıktan sonra, rivayet odur ki; “Bir çiklet parasına Soch'de mükellef bir yemek yersin.. Jartiyerli bir kadın çorabına, bir gece otel konaklaması yaparsın.. Yüz dolarla gittiğin yerden ülkene, üç gün sonra 70 dolarla mutlu bir şekilde dönersin”..
Öykünmedik, Kınamadık.. Şaşırdık.. Neredeyse başımıza geldi..
Avrupalı, yüz euroyla geldiği ülkeme, Amerikalı yüz dolarla girdiği ülkemden, neredeyse yetmiş dolarıyla geri dönecek hale geldi..
Biraz ironik oldu ama, istikamet tam da bu yönde ilerliyor..
Dövizin yarattığı tahrifat vatandaşa ışık hızıyla yansıyor..
Geçim derdinden helak olmuş vatandaş, çaresizlik içinde kıvranırken, bir çok değerinin de itibarsızlaşma yönündeki ivmesinin farkında değil..
Eline geçen parasını, yüz metre cebinde taşıyamayacak kadar muhafaza edemezken, Avrupalı ve Amerikalı neandental genli familyası ile sadece “nefes alması” eşleşiyor..
Cebinde huzuru olmayanlar, önceden küçük mutlulukları tuttuğu takımın galibiyetinde ararken, huzuru-heyecanı-aksiyonu-isyanı-hayreti- gıybeti ve kendinde olmayan gücü Sedat Peker’de buldular..
Seksenüç milyonluk nüfusumuzun, yüz milyon izleyici kitlesi you tube değerlerini alt-üst etmişler..
İnanılması güç ama, rakamlar aynen böyle..
Benim anladığım sayılar değil..
Siz ne anladınız?..
