Balkanlar cadı kazanı gibi. Devlette düzen kalmamış. Siyaset karmakarışık. Toplum huzursuz. Orduya başıbozuklar hakim.Ve Balkan Savaşı patlıyor. Edirne ve Trakya’nın bir kısmını Bulgarlar işgal ediyor. Ardından İkinci Balkan Savaşı geliyor Sayısız subayımız, askerimiz şehit oluyor. Şehitlerimizden biri, Selanikli Ayşe’nin binbaşı eşi.
Ayşe artık iki çocuğu ile baş başa.Onları yetiştirmeli, babalarına layık gençler haline getirmeliydi.Ama hiçbir şey dilediği gibi olmadı. Kendini iki çocuğu ile birlikte savaşın ortasında buldu. İki oğlunu aldı, Kuvayı Milliye’ye katıldı.Artık milis askerdi; erkek elbisesi giyiyordu.
Osmanlı Devleti’nin son günleriydi. Çanakkale Zaferi kazanılmasına rağmen yenik sayılmıştık. Sevr Antlaşması imzalandı ve İstanbul işgal edildi. İzmir’in işgalini Türkiye’nin paylaşılması takip etti.
Ayşe’nin aklında hep şehit eşinin intikamı vardı. Ne kadar kıymetli eşyası varsa sattı; silah aldı. İki oğluyla birlikte çeteci oldu.Aydın işgal oluncaçetesi ile birlikte dağa çıktı. Düşmanla yaptığı çatışmalar, isminin duyulmasına sebep oldu. Yunanlılara karşı müthiş bir direniş gösterdi ama ne yazık ki, bu savaşta büyük oğlunu şehit verdi. Kini ve intikam duygusu iyice büyümüştü.
Ana yüreğidir, dayanamaz diyorlardı ama dayandı, o. Ne pahasına olursa olsun eşinin ve oğlunun intikamını alacak, ülkesinden son düşmanı kovuncaya kadar savaşacaktı Dağa çıkanları yanına alarak çetesini güçlendirdi.
Yaman bir savaşçı olmuştu. I. İnönü ve II. İnönü Savaşlarına da katıldı. Ne yazık ki, küçük oğlunu da bu savaşlarda şehit verdi.
Orduya başvurarak çetesi ile birlikte görev istedi. Kabul edildi ve kendisine Milis Üsteğmen rütbesi verildi. Çetesi Müfreze, kendisi demüfreze kumandanı olmuştu.Artık Süvari üniforması giyiyordu.
Durup dinlenmek bilmiyordu; Sakarya Savaşına katıldı. Günlerce süren bu savaşta erkeklerle omuz omuza savaştı. Üsteğmen Selanikli Ayşe bu savaşta kasığından yaralandı. Bir süre tedavi oldu, “İyileştim,” dedi;kalktı müfrezesinin başına geçti ve savaşa devam etti.
Büyük Taarruzda da müfrezesi ile birlikte kahramanca dövüştü. Büyük taarruz zaferle sonuçlanınca, İzmir’e Selanikli Milis Üsteğmen Ayşe Hanım olarak girdi. İzmir’e girerken sol bacağı kırıktı. Zaferin tadını doya doya çıkardıktan sonra gitti tedaviye.
Hastaneden çıkınca hakkında bir rapor tutuldu. Rapora ,“Kocasının intikamını almak için mücevherlerini satarak tüfek ve asker elbiseleri aldığı ve de hiç çekinmeden Milli Mücadeleye katıldığı, başarılı olan hizmetleri sebebiyle de, terfi ettirilip binbaşı yapıldığı,”yazıldı ve kendisine İstiklal Madalyası verildi. Hem de anasının ak sütü gibi helal olarak. Soyadı kanunu çıktı. ALTUNTAÇ adını verdiler ona.
Ya sonra diyeceksiniz. Sonra… Ankara da Merkez Bankasında odacı olarak çalıştı Binbaşı Selanikli AyşeAltuntaç. Taa, 1942 yılında vefat edinceye kadar.
HİÇ DE UMURUNDA OLMADI. BİR İKBAL BEKLENTİSİ YOKTU Kİ..
• DÜŞMAN DENİZE DÖKÜLMÜŞ, VATAN KURTULMUŞ, O EŞİYLE İKİ OĞLUNUN KANINI YERDE BIRAKMAMIŞTI.
• GÖREVİNİ YAPMIŞ BİR EŞ, BİR ANNE VE BİR VATANSEVERİN HUZURU VE GURURUYLA YAŞAMIŞTI.
