Çanakkale’yi gezdik dostlarla. Etkilenmemek mümkün mü, etkilendik tabi. Galiba daha uygun bir iklimde tekrar gideceğiz. Binlerce hayat gitmiş. Binlerce ocak sönmüş. Bir ömür gerek o İNSANLARIN hayatını inceleyebilmek için.

Bir anıt var orada. Beni en az Çanakkale’nin kahramanları kadar etkileyen. Özetle diyor ki o anıt, “VATANI KORUMAK, VATANI KURTARMAK KADAR ÖNEMLİDİR.”
Gelibolu yarımadasında,25 Temmuz 1994’te bir orman yangını çıkmış.ve tam 57 saat sürmüş. 4.000 hektar alan etkilenmiş. Orman Bölge Müdürü Talat Göktepe, vatanı kurtaran atalarına layık olmak için ve görev namusuyla yangını önlemeye çalışırken, kendisi yanmış.
Lütfen dikkatle bakar mısınız o anıta… Talat Göktepe’nin arkasında ağaçlar var. Sağ eliyle yavrularını bir tehlikeden korumak isteyen bir baba gibi tutarak önüne geçmiş ağaçların, sol eliyle de alevlere, “Dur,” diyor.
Ve farkında değil paçalarından tutuşarak yandığının. Belki de farkında ama umurunda değil. O, “ÖNCE VATAN,” diyen, “VATAN YOKSA, CANIN NE DEĞERİ OLUR Kİ,” diyen bir neslin torunu.
SÖYLEMİŞTİM GALİBA, İFLAH OLMAZ BİR İYİMSER OLDUĞUMU.
İŞTE… BİR TEK AĞACI KORUMAK İÇİN YANMAYI GÖZE ALAN KAHRAMANLARI GÖRDÜKÇE,
• BU VATANIN İLELEBET YAŞAYACAĞINA İNANCIM HEP GÜÇLENİYOR