Çanakkale Savaşlarının efsane 57. Alay Komutanı şehit Hüseyin Avni Bey’in oğlu. Babası şehit düştüğünde henüz sekiz yaşındadır.
Savaşın bitmesinden 30 yıl sonra Avusturalyalı bir subay ve ailesi, Çanakkale’yi ziyarete gelir. O yıllarda savaş alanlarını gezmek yasaktır. İzin almak için Genel Kurmay Başkanlığına başvurur. Hava Dairesi Komutanı Tekin Arıburun kendisine üç gün izin alır. Birkaç sohbetin ardındanda, gezi sonrası,onları evinde misafir etmek istediğini söyler.
Anzak subayı, üç günlük geziden sonra Ankara'ya döner. Tekin Paşa onları karşılar ve evine götürür. Misafirleri salondayken, ikramda bulunmak üzere mutfağa gider. Salonda İngilizce konuşulmaktadır. Tekin Paşa, “Bu komutan bizi esir almıştı,”' sözlerini duyar. Duvarda babasının üniformalı resmi vardır. Tekin Paşa, 30 yıldır babasının arkadaşlarından savaşta yaşananları dinlemektedir: bir anısı şöyledir:
“Çıkarmadan sonra, esir alınan iki Anzak subayı 57. Alay Komutanı Avni Bey'in çadırına getirilir, tir tir titremektedirler. Alay Komutanı üzerindeki tabanca, dürbün, İncil gibi eşyaları aldıktan sonra, onlara misafir muamelesi yapar. Ama esirlerin titremeleri yine de devam etmektedir.”
Bu anı birden Tekin Paşa'da hafızasında canlanır. Hemen salonda bulunan bir dolaptan fildişi kaplı İncil'i, tabancayı ve dürbünü çıkarır. Misafir, eşyalarını görünce şaşırır. Bunlar kendisine aittir.
Tekin Paşa, “Babamın çadırında neden saatlerce tir tir titrediniz,” diye sorar.
Misafir subay, “Bakın bugün hayattayım. Diğer arkadaşım da Avustralya'da yaşıyor. Babanız bize misafir gibi muamelede bulundu. Bugünümüzü ona borçluyuz. Çadırında bu asil muameleden sonra,hep utanç duydum ama bizzat babanıza söyleyemedim. Fakat bizi esir alanlara işaretle anlatmıştım. Şimdi size burada anlatıyorum.
Çıkarmadan bir gün önce,Limni Adası'nda ordu komutanımız, “Sakın Türklere esir düşmeyin, ölene kadar çarpışın. Türkler yamyamdır, sizi yerler,” dedi. Bizler de, o gün çadırda yeneceğimiz saatleri bekliyorduk. Ancak, Türklerle harp etmekle asil bir milleti yakından tanımış ve vatanları için ne büyük fedakarlıklara katlandıklarını görmüştük.”
DÜNYANIN ÖBÜR UCUNDAN YAMYAM TÜRKLERLE SAVAŞMAK İÇİN GELEN ANZAK, BİR TÜRKÜN ÇADIRINDAN SONRA, EVİNDE DE MİSAFİR OLUYORDU.
• HEM DE YENİLME KORKUSU OLMADAN.
• YORUM YOK.
