Seçimler sonuçlandı.

Kestirmeden söylersek ‘yeni tas, eski hamam’ misali bir durumla karşı karşıyayız.

Sistem yenilendi, ancak Recep Tayyip Erdoğan yönetimi eskiden olduğu gibi daha da katılaşarak devam edecek.

Belki sistem yenilenmiş, kurumsal işleyiş ve pratik farklılaşmıştır, ama milyonlar için yapılacak bir projeksiyonda günlük sorunların aynen devam ettiği de aşikardır.

Bu sonuçların olumlu değiştirdiği bir sorun yoktur.

Keskin kutuplaşmış bir ortamda; yüksek döviz kuru, yüksek faiz oranı, yüksek cari açık, çift haneli enflasyon yerli yerinde duruyor.

Hatta dolar kurunun yanına eklemlenen soğan kuru bile çarşı-pazardaki ve tezgahlardaki egemenliğini aynen devam ettirmektedir!

***

Seçim sonuçlarının kalın çizgilerle sonuçlarına şöyle bir bakacak olursak;

-Başta anket şirketleri, medya ve siyaset erbabı MHP’nin oy oranı ve seçime etkisi konusunda yanılmıştır.

-Öngörülerin aksine MHP bir baraj sorunu yaşamamıştır.

-AKP 7 Haziran’a denk bir oy oranıyla yüzde 42’lere gerilemiştir.

-Sonuçta MHP cumhurbaşkanlığı için aday çıkarmadığından ve yüzde 12’ye yakın oy oranı bulunduğundan MHP artı AKP oy toplamı Erdoğan’ın aldığı yüzde 52.5’u izah eder niteliktedir.

-MHP’nin Erdoğan’a sanki hiç oy vermediği gibi bir anlayışla Erdoğan’ın lider olarak partisinden çok daha büyük oy oranı elde ettiği tezi bence yanlıştır.

-CHP oy oranı yüzde 25 bandından yüzde 23’lere gerilemiştir. Bu gerilemeden İYİ Parti ve HDP’ye oy sızmaları olduğu bir gerçektir.

-İYİ Parti de, Meral Akşener de beklentileri karşılamayan sonuçlar elde etmiştir.

-Halen tutuklu olan Selahattin Demirtaş da 'özgür' yürüttüğü bir önceki Cumhurbaşkanlığı seçiminin çok gerisinde kalmıştır. Bu cenahtaki teselli HDP'nin baraj sorunu yaşamamış olmasıdır.

-Partisinden daha fazla oy alan tek isim Muharrem İnce’dir.

-İnce’nin psikolojik bir bariyer haline gelen yüzde 30’u aşması manidardır ancak yeterli olmamıştır.

-Bu sonuçların ardından Mart 2019’da yapılacak olan yerel seçimlere umutlu bakmak olanağı vardır. Ancak önümüzdeki yaklaşık 8 aylık zaman diliminin en verimli şekilde kullanılması ve sürecin doğru adaylarla tamamlanması bir zorunluluktur.

***

Son yazımızda 'Umutlar yeşerİNCE' demiştik... Evetler umutlar yeşerdi ama KESİN SONUÇ almaya yetmedi... Bugün karşı karşıya olduğumuz en yalın sosyolojik gerçek şudur: Seçim gelip geçmiştir, sistem yenilenmiştir… ama milyonlar kendi eski dertleriyle, bitmeyen sorunlarıyla baş başa kalmışlardır.

Son tahlilde bu sonuçlardan da çıkarılacak ders konusunda şunlar söylenebilir: Siyasette umutsuzluğa hiçbir zaman yer yoktur. Ancak doğru sosyolojik analizler yapılmadığı zaman hayal kırıklıkları da kaçınılmazdır. Hayal kırıklıklarını yeniden yeniden yaşamamak için doğru siyasi söylem ve zeminler oluşturulması; doğru sosyolojik analizler yapılması bir zorunluluktur.

Bunların yapılmasını beklemek geniş milyonların hem beklentisi hem de hakkıdır...