Sloganlar, halkın yaşadıklarıyla anlam kazanır!
Durduk yerde, kimi tarihle özdeşleşmiş sloganların yeniden “yeşertilerek”, sanki yeni bir olgunun yurttaşa kazandırılmasının uğraşı veriliyormuşçasına ortaya çıkarılması yanıltıcı olduğunca, algıdan öteye gitmez!
Üstelik bu olgu yirmibir yıldır ülkenin yönetiminde var olmuş bir “iktidarsa”, dayanağı/ gerçekçiliği/ içtenliği göz önünde bulundurularak anlam taşımaz!
“Yeter” kim içindir, “yeter” kime söylenmektedir, “yeter” neyi değiştirmeye yöneliktir; düşünülür!
***
Geçen yıllar “yeter” denilmesini gereksindiriyorsa, öncelikle yaşatanlar sorgulanır; yaşatanların “yeter” deme hakları yoktur!
Bugün “yeter” denilen olguların, yönetim basamaklarında bulunmayanlar için söylendiğini düşünmek yanıltıcı bir politika olduğunca, halkı yaşadıklarını/ yaşatanlara yabancılaştırmaktır!
Halkın yaşadıklarını yadsımaktır!
***
Her seçim öncesinde halka/ seçmene verilen sözlerin içinde “bir kez” olsun “size acı reçete uygulayacağız, ekmeğinizi hep küçülteceğiz, alım gücünüzü daraltacağız, mevsimlik ürünleri almanızı zorlaştıracağız, iyi yaşamanız için çaba harcamayacağız” denmez!
Hep “iyi yaşatacağız, enflasyonun kökünü kazıyacağız, geleceğe daha umutla bakmanızı sağlayacağız” denir!
Yirmibir yıllık “iktidarın”, yirmibir yıl içerisinde yaptıklarını anlatırken “savunma sanayisini geliştirdik, yollar/ köprüler/ tüneller yaptık, dışsatımda rekorlara kavuştuk” derken, yurttaşın “geleceğini aydınlattık, doymasının önünü açtık, ulusal geliri artırdık hem de eşitçe paylaştırdık” dediğini duymadık!
Açıklanan paketlerde patronun sevindirildiğini gördük, ancak dar/ orta gelirlinin gönendiğine tanık olmadık!
***
Elbette “yeter söz milletin” olsun! “Millet” derken, ulus/ bu yurtta yaşayan yurttaşlar anlaşılır!
“Söz” yurttaşınsa, yurttaş yaşadıklarından çıkardıklarıyla “söz hakkını” kullansın, demektir!
Yurttaş; dünle bugün arasındaki olduğu gibi, yirmibir yıl önceki yaşadıklarıyla yirmibir yıl sonraki “başta” temel gereksinmelerine ulaşmakta karşılaştığı varsa kolaylıkları/ yoksa zorlukları tartacının kefelerine koyarak değerlendirecektir!
“Söz” yurttaşınsa eğer; ekmeğine bakacaktır, mutfağına bakacaktır, çocuklarının gözünde ne olduğuna bakacaktır, aile içindeki konumuna bakacaktır, market raflarının önünden geçerken yaşadıklarına bakacaktır, kış aylarını nasıl geçirdiğine bakacaktır, açıklanan kampanyaların hayallerini süslemesine bakacaktır…
Sloganların, yurttaşın yaşamındaki yerini yeniden düşünelim isterseniz!
