“Emeniymiş Meğer,” diye bir yazı yazmış, o vesileyle
de Bimen Şen’i anmıştım. Bir arkadaşım, TRT’nin siyah beyaz günlerini ve o
günlerdeki musiki programlarının kalitesini hatırlattı. Aklıma, Mustafa Erses’in
yönettiği ”Hoş Sada,” ve Ziya Taşkent’in yönettiği “TRT Radyo Sanatçıları
Konseri,” geldi. Yaşı tutanlar ve müzik sevenler mutlaka hatırlayacaktır. Eksik
olmasın arkadaşım birkaç saygıdeğer insanı daha anmamıza vesile oldu.
Fahrettin
Aslan…İlginç bir hayat hikayesi var. Komilikten patronluğa yükseldi
ve 45 yıl Gazinocular Kralı diye anıldı.
1950-1980 arasında,
İstanbul’un çeşitli yerlerinde hizmet veren efsanevi Maksim Gazinosunun Ankara
ve İzmir şubelerini de açtı. Zeki Müren, Behiye Aksoy, Gönül Yazar, Ahmet Özhan, Emel Sayın, Muazzez Abacı, Bülent Ersoy, Seda Sayan gibi ünlüleri sahneye
çıkardı. Birçok yıldız yetiştirdi.
Dönemin en ünlü ismi Zeki Müren‘i tam sekiz sene boyunca,
yılın 7 ayı assolist olarak çalıştırdı.
Behiye
Aksoy ile büyük bir aşk yaşadı. Evlendiler. Ama evlilik uzun
sürmedi. Behiye Aksoy boşandıktan sonra da, “İş başka, aşk başka,”
diyerek Aslan’ın gazinolarında çalışmaya devam etti.
Maksim’in
assolistlerinden biri de Gönül Yazar’dı. Taş Bebek.
Uzun süre şeker hastalığı
ile boğuşan Aslan, 74 yaşında, 26 Ekim 2005’de şeker komasına girerek hayatını
kaybetti
Gelelim asıl
söylemek istediğime…
Fahrettin Aslan gazinoculuğa komi
olarak başlamıştı ama musikiden anlar öyle önüne geleni sahneye çıkarmazdı.
Sınav yapardı. Sınavı ise tek soruluktu. Kendisine başvuran uvertür kızlara,
“Hadi söyle bakalım,” derdi.
Firkatin
aldı bütün neşve-i tabım bu gece.
Ağlamaktan yine zehroldu şerabım bu gece.
Taştı peymane-i gam kalmadı şekvâya mecal.
Mihverimde dolaşır leşker-i endhi melal.
Hep senin aşkın ile böyle harabım bu gece.
Dikkat edin…Sıra kızlarının sınav sorusu bu. Assolistlerin değil. Bu
şarkıyı usulüne uygun, hakkını vererek, detone olmadan söyleyemeyen uvertür
bile olamazdı.
ŞİMDİ SÖYLEYİN LÜTFEN…
BU YÜZDEN;
VE NUR İÇİNDE YAT FAHRETTİN ASLAN