İfral TURGUT

Tarih: 27.08.2025 16:37

BÖYLE KAZANDIK BİZ. SEKİZ YAŞINDA ONBAŞILARLA

Facebook Twitter Linked-in

 

Ağustos ayının son haftası “Zafer Haftasıdır.” Kutlamak istemeyenler, unutturmak, değersizleştirmek isteyenler, Van’a, Ahlat’akaçıp,“Türk, Kürt, Arap” güzellemesi yapsınlar. Biz, unutturmak isteyenlere inat, gönlümüzce, aklımızca kutlayacağız ve  zaferin kahramanlarını hatırlatmak için her fırsatı kullanacağız.

İstiklal Savaşı’nın en güç yılları. Sekiz yaşındayken annesini kaybetti. Defalarca donma tehlikesi geçirdiği zorlu bir yolculuktan sonra, 70. Alay KomutanıHalit Paşa’nın yanında milli orduya katıldı. Babasıydı Halit Paşa. Minik bedenine ilk askeri üniformasını ve küçücük başına Kuvayı Milliye kalpağını, Geyve sırtlarında geçirdi. Osmanlı’dan kalma silahlar büyük ve ağır olduğu için hiçbirini taşıyamıyordu. Çerkez Ethem onadaha küçük olduğu için bir Yunan Filintası hediye etti. İlk kurşununu İngilizlerin kurduğu Kuvayı İnzibatiyesine karşı sıktı.

Albay Halit`e, Yunan askerleriyle en çetin çarpışmaların yaşandığı Gediz hattını savunma görevi verilmişti. Küçük Nezahet, yanı başında süngü süngüye çarpışan Mehmetçik`in şehit oluşunu görecek kadar savaşın içindeydi artık. 

Gediz Cephesi Yunanlılara karşı ilk yenilginin alındığı cephelerden biriydi. Ancak Türk askeri düşmanın lojistik desteğini kesmek için mücadeleyi sonuna kadar sürdürdü. Zor anlar yaşandı ama hangi savaş kolaydı ki… 

Tarihimize, kaybedilen muharebe olarak geçen Gediz Cephesi`nde sadece bir alay, Halit Bey`in kumandasındaki 70. Alay başarılı olmuştu. Küçük Nezahet`i onbaşı yapacak, daha sonra onu Türkiye Büyük Millet Meclisi kürsülerindeki tartışmalara taşıyacak en önemli olaylardan biri de bu sırada yaşandı.

Türk askeri Yunan saldırıları karşısında zor anlar yaşıyordu. Can bu, bir de ümitsizlik sararsa benliği…Cepheden kaçmayı düşünenler bile vardı. Umutların tükendiği noktada atıyla askerlerin önünü kesti,Küçük Nezahet. Minik, ama vatan sevgisiyle dolu yürek, cephe gerisine kaçmaya çalışan askerlerin karşısına duvar gibi dikildi ve bağırdı,

-“BEN BABAMLA ÖLMEYE GİDİYORUM, SİZ NEREYE GİDİYORSUNUZ?”

Babasına destek olmak isteyen bir çocuğun çırpınışlarının ötesindeydi çabası. Atın üstündeki küçük kız, askerlerin yüzüne tokat gibi haykırınca gerçeği; vatan sevgisini ve şehadeti çarpınca yüzlerine, hepsi geri döndü; biraz mahcubiyet ama yeni bir azimle.

Çoğu şehit düştü o cehennemde. Gediz muharebesi kaybedilmiş ama Yunanlının Anadolu`nun içlerine sızması da geciktirilmişti. 

O artık, elinde oyuncaklarıyla askerlerin arasında gezen bir kız çocuğu değil, 70. Alay`ın zafer kazanmış,12 yaşındaki Nezahet Onbaşısıydı.

Kurtuluş savaşı minik Nezahat gibi kıvılcımların, önce ateşe, sonra volkana dönüşmesiyle kazanılmıştır. Aymazların dediği gibi geceleri gelen yeşil sarıklıların duasıyla değil.

IŞIKLAR İÇİNDE UYUYUN ONBAŞIM VE 8 YAŞINDA ONBAŞI YARATAN ALBAYIM.


Orjinal Köşe Yazısına Git
— KÖŞE YAZISI SONU —