Hatırlamakta korktuğumuz, anılarımızdan hiç silinmeyen bir günün anonsu..
Bugün 12 Eylül denildiğinde hatırlayacağımız yeni bir gururumuz var: Yunanistan'ı yendik bugün, hem de eze eze..
Yine de melankolik takılalım bu akşam.. Bir hüzzam şarkı yerleşsin zihnimize:
"Böyle mi esecekti,
bu mevsimde, bu rüzgâr..
Bütün kuşlar vefasız,
mevsim artık sonbahar..
Unutmuş ellerimi eşim, dostum sevgilim..
Kalbim acılarla bölünmüş dilim dilim..
Bütün kuşlar vefasız mevsim artık sonbahar ”
***
Kimine göre "Ayrılık mevsimi",
bana göre "Vuslat zamanı" bu mevsim, bu ay, bu sonbahar..
Tatile giden döndü, okul açıldı,
sokak canlandı..
Bu günlerde renk çiçekten ayrıldı,
güneş kumdan..
kırmızıdan sarıya döndü güller, menekşeler..
***
Yollar, bahçeler, parklar çocuk sesleri ile bütünleşti yeniden..
Bunların değil mi vuslat..
Salkım asmadan,
yaprak dalından ayrılırmış..
Parkta boş bir salıncak,
rüzgarla uçuşan kurumuş yapraklar..
O pencereden bakarsak;
Ayrılık mevsimi imiş..
Bana göre vuslat!..
***
Biz umuda yelken açalım bugün..
Dostlarla buluşalım..
Uzatılan elleri tutalım,
Sımsıkı kucaklaşalım..
Son verelim ayrılığa..
Güzel bir sonbaharda sağlık ve mutluluk esintileri ile dopdolu bir yüreğimiz olsun..