Aydin SİHAY

Tarih: 22.08.2025 15:09

ŞAHLANDIK ÇOK ŞÜKÜR

Sevinçten, mutluluktan uyuyamış sabahı zor etmiştim.

İçim içime sığmıyordu.

İçimden çıkan içimin neden içime sığmadığını anlayamıyordum.

Müjdeli haber beni bulutların üstüne çıkarmıştı.

Oralarda dolaşıyordum.

Beni dellendiren bu sevinci Mona'yla paylaşmalıydım.

Fazla bekleyemedim telefon açtım.

Uzunca çaldı.

Sanırım uyandırmıştım.

Karşılıklı "Bonjour"laştık.

'' Hayırdır inşallah" dedi. Şaşırmıştı.

"Müjdemi isterim" diye bağırdım.

Anlayamadı.

"Voglio la mia buana nonizla"

diye İtalyanca tekrarladım.

Biliyorsunuz Mona"nın anadili İtalyancadır.

Bir an sessiz kaldı.

İtalyancaya çalan sevimli Türkcesiyle "ben de yok" dedi.

Sanırım ondan bir şey istediğimi sandı.

Bu kez Fransızca tekrarladım.

Ekonomimizin düzeldiğini ve hatta şahlanışa geçtiğimizi söyledim.

Sanırım hala uyanamamıştı.

Biraz erken mi aramıştım.

Aslında fazla da geç değildi.

Saat sabahın beşiydi.

Reyizimiz bu müjdeli haberi verince milletçe sokaklara döküldüğümüzü araç konvoylarıyla davul zurna çalarak, sevinç naraları atarak caddelerde dolaştığımızı, olur olmaz yerlerde durup halay çekip tepindiğimizi, havaya silah sıktığımızı, gece havai fişekler attığımızı, her yere bayraklar astığımızı, belediye bandolarının marşlar çaldığını, mehterin yürüyüş yaptığını, camilerde dualar okundugunu bir çırpıda anlattım.

Ve dedim ki" bundan sonra çok güzel hayatımız olacak refah içinde yaşayacağız.

Derin bir nefes aldım.

Uzunca bir sessizlik oldu.

üMona o gzelimzcasıyla 'ta nation a perdu la tere?"dedi. Fransı

Yani dedi ki 'Siz milletçe aklınızı mı oynattınız?"

"Au revoir" demeden telefonu kapadım.

Aydın Sihay

Konuşmadan sonra bana Whatsup'dan aşağıdaki fotografı gönderdi.

Tüm ifadeler:

2121